Vlaardings Eenakterfestival (1)

Omdat John Schneider speelt op het Vlaardings Eenakterfestival ga ik daar naar toe om hem te zien. Maar de eerste voorstelling van de avond is van Mimegroep Kruimels. Het thema van het festival is Bijgeloof en zij spelen een voorstelling getiteld 2012 naar aanleiding van het geloof van de Maya's dat in 2012 de wereld zal vergaan.

2012
De voorstelling begint met een prachtige meerstemmig en a cappella gezongen lied waarin wordt gewaarschuwd dat de wereld vergaat. Daarna start een verhaal over een nijver volkje dat op het toneel bezig is met een groot aantal bloempotjes waarin iets onduidelijks lijkt te groeien. De potten zijn in zes rijen uitgespreid en de spelers mimen allerlei werkhandelingen tot opeens een witte ballon uit de nok van het theater naar beneden dwarrelt. Met een briefje er aan. Eén van de vindt de ballon met het briefje en begint vreemd te doen en uit de pas te lopen. Langzamerhand loopt er steeds meer uit de hand, er volgt een soort explosie en er ontstaat chaos. Maar uiteindelijk vergaat de wereld niet en vindt het volk een nieuwe wereldorde.
Een mooie rustige voorstelling maar het duurt allemaal iets te lang. De kostuums vond ik goed bedacht maar slecht, slordig uitgevoerd. Kort het stuk een stukje in, zou ik zeggen.

Lidwina
Dan volgt Lidwina, van theatergroep Vrij waar John Schneider in speelt. Dat hij een goed acteur is weet ik al van mijn eigen voorstelling. Dit stuk is enigszins een niemandalletje maar het is goed gedaan. Goed acteerwerk. Het decor is simpel gehouden, gewoon twee stoelen en een klein tafeltje. Meer is eigenlijk ook niet nodig. Dit stuk kan overal gespeeld worden met en in het meubilair dat er is. In huiskamers bijvoorbeeld, ik heb van John begrepen dat dat ook de bedoeling is. Het stuk zelf vind ik niet zo sterk. Het eerste gedeelte met de tv kan er mijns inziens makkelijk uit zodat het stuk begint met de spannende regel: "Over 14 minuten komt ze beneden." en de clou is ook niet echt verrassend. Maar ik verveel me niet door het sterke acteerwerk.

Grand dessert
De vijf dames van 's-Gravenspel dineren en vier van de vijf weten niet waarom ze zijn uitgenodigd en door wie. De gastvrouw May houdt hen in spanning. Langzamerhand wordt de intrige onthuld, maar nadeel is dat iedereen de clou al lang van te voren ziet aankomen. Er wordt niet echt sterk gespeeld, of in ieder geval erg wisselvallig. Alles duurt nogal lang en de handeling wordt onnodig gerekt. Als het stuk heel snel wordt gespeeld is het ook niet erg dat het verhaal zo doorzichtig is.