KRT: Open huwelijk

Ik ben geen liefhebber van het werk van Dario Fo, ik zeg het maar meteen, open en eerlijk. Ik vind het gedateerd, ouderwets en oubollig. Ik ben dan ook nieuwsgierig wat Sergio van Marion er met mijn 'oude groepje' KRT van heeft gemaakt. Een Open Huwelijk bestaat dat nog? Is dit niet veel meer de tijd van stoute meisjes als Heleen van Royen en Marlies Dekkers? Er wordt nog steeds vreemd gegaan maar niet volgens de wetten en codes van de seksuele revolutie in alle openheid.

De regisseur heeft er duidelijk voor gekozen om het stuk in het verleden te laten spelen. Een discobol, de kleding van de personages. De twee rollen van de man en de vrouw heeft hij opgesplitst naar acht acteurs, vier vrouwen en vier mannen, een idee dat ik later terug zie komen bij Het Nieuwe Werk. Sinds mijn vertrek bij KRT zijn er een aantal nieuwe en jonge spelers bijgekomen. Ondanks mijn tegenzin tegen het stuk geniet ik er toch van. De opkomst van de vrouw vanuit de koelkast is erg mooi gevonden. Het spel is soms wat wisselvallig maar Wil Bruggeman verbaast me in positieve zin, hij is het meest overtuigend bij de mannen, en ook het nieuwe talent Tessa Naber valt me op.

Maar zelf zal ik niet snel een stuk van Dario Fo gaan regisseren.