VZOD: En toen ontmoette ik een groot wit konijn

Op dezelfde avond dat Het 'Vermoeden' De Mooie Onbekende op het Eenakterfestival Rotterdam speelt zijn natuurlijk nog twee andere voorstellingen te zien in het Rotterdams Eenakterfestival, Gelukkiger Dagen van De Poel en En toen ontmoette ik een groot wit konijn van VZOD. Tijdens de eerste voorstelling ben ik bij mijn acteurs dus die moet ik missen, ik hoop hem volgende week nog te zien.

Ergens in oktober was een bijeenkomst voor de regisseurs van het Eenakterfestival en daar was ik al nieuwsgierig geworden naar de voorstelling van Sander Zweerts de Jong. Zijn concept was dertig korte scènes van een minuut, dertig losse beelden. Echt een concept uit de beeldende kunst of performance, maar het klonk interessant. De titel moest al lang van te voren opgegeven worden en bij een improvisatiestuk is dat altijd moeilijk, maar nu zat hij vast aan de titel En toen ontmoette ik een groot wit konijn.

De uiteindelijke voorstelling is een vrolijk geheel van scènes die uit improvisatie zijn ontstaan. De mensen zitten in een sleur, afgesloten van elkaar met koptelefoontjes en Ipods, gevangen in hun eigen wereld. Tandenpoetsen, werken achter typemachines. En dan komt er een groot wit konijn op. Het witte konijn wordt ingehaald als een soort messias die iedereen gaat redden. Iedereen is vrolijk en blij totdat het witte konijn verdwijnt en terugkeert in dezelfde beige/bruine kleding als alle anderen.

Het ziet er mooi uit, de kleding, het kale toneel met achterin slechts een klein bankje en voorop het toneel een microfoon die uit de lucht komt. Een sympathieke voorstelling waarin leuk gespeeld wordt, en met veel enthousiasme, door de grote groep mannen en vrouwen. Sprak mij erg aan.

De voorstelling is nog te zien op donderdag 19 november in het OT Theater in Rotterdam. Reserveren: www.hoenu.nl