Je kunt het toch niet meenemen
Het laatste stuk dat ik lees van de stukken die ik besteld heb voor Arto Post Laboro is "Je kunt het toch niet meenemen" waarvoor de auteurs in 1936 de Pulitzer prijs in ontvangst mochten nemen. Net als het stuk waarmee we begonnen (De man die kwam eten) is dit stuk van Hart en Kaufmann. Ik ben bang dat het leuker is dan het Hotel du Libre échange dat we nu definitief gekozen hebben, maar dat is niet zo. Het heeft een erg zoete moraal aan het einde, de boze zakenman komt tot inkeer, hij kan zijn kapitaal toch niet meenemen en iedereen leeft nog lang en gelukkig. Ik hou niet van happy endings, ik word er zo depressief van, zegt iemand in de eerste klucht die ik eind tachtiger jaren regisseerde, "Het belang van Ernst" van Oscar Wilde.
Reacties