Balzac: La duchesse de Langeais

Het tweede boek dat ik in mijn vakantie lees is La Duchesse de Langeais van Balzac. Om te kiezen welk boek is als tweede wil lezen, lees ik van de drie overgebleven boeken allemaal het eerste hoofdstuk. Dat maakt de keuze er geenszins makkelijker op. Het boek van Balzac heeft geen hoofdstukken, gaat aan een stuk door, maar daarvan lees ik het eerste gedeelte voordat het boek terug gaat in de tijd. Omdat het het laatste is van de drie waarin ik begin lees ik daarin door.

In dat eerste gedeelte komt de mannelijke hoofdpersoon, een generaal in het Franse leger dat de koning van Spanje moet terugbrengen op diens troon, terecht in een nonnenklooster op een eiland tussen Spanje en Noord-Afrika en vindt daar zijn verdwenen geliefde terug die nu opgesloten zit in het klooster. Daarna begint het verhaal hoe en waarom zij daar terecht is gekomen en tenslotte onderneemt Armand de Montriveau, de generaal, een stoutmoedig plan om de als non Thérèse ingetreden Antoinette, de hertogin van Langeais, te bevrijden.

Het is een spannend en zeer romantisch en avontuurlijk verhaal en toen ik het las dacht ik: echt iets voor een film. Wat blijkt? Het is vorig jaar nog verfilmd onder de titel Touchez pas à la hache (Raak de bijl niet aan, van Jacques Rivette, onder de ook door Balzac oorspronkelijk gebruikte titel. Hij schreef drie versies). Maar ook in 1942 werd het al verfilmd, met Edwige Feuillère in de vrouwelijke hoofdrol (zie foto).

Alles draait om La Duchesse de Langeais, een getrouwde vrouw die speelt met de liefde van Armand voor haar. Hij waarschuwt haar niet de bijl van de beul aan te raken om er niet door te worden getroffen. Als Armand haar vervolgens ogenschijnlijk in de steek laat beseft ze dat ze werkelijk van hem houdt, maar dan is het te laat. Het verhaal heeft een aantal spannende wendingen en een verrassende ontknoping die ik voor mensen die het boek willen lezen niet zal verraden.