Renée

Ze heet Renée en speelt staande bas. Ik ontmoet haar aan de bar van 't Klooster, nu een cultureel centrum in Harderwijk. Ik ben aan het rondlopen om de lokaties te verkennen waar ik moet spelen. Ik treed op als singer/songwriter op Kulting, een jaarlijks cultuurfestival in Harderwijk. Het was de bedoeling dat Het Gebroken Oor op zou treden maar onze bassist is ziek. Daarom ga ik alleen. Ik heb mijn gitaar gestald in het museum waar mijn eerste optreden plaatsvindt en ben via het Hortuspark, de tweede locatie, in 't Klooster beland. Daar ontmoet ik Renée. Ze denkt mij te herkennen van een vorig Kulting, ik herken haar niet maar we raken al snel in gesprek. Renée speelt bas en zingt daar bij. Helaas spelen we bijna gelijktijdig en kan ik geen van haar twee optredens zien. Maar ik blijf nog even hangen en zie de eerste twee nummers. Van het allereerste nummer maak ik bijgaand filmpje met mijn mobiel. Het nummer heet King Me en een echt mooi opgenomen versie van het nummer is te beluisteren op haar website. (Ontdek ik de volgende dag.) Ze heeft een mooie stem en zingt heel intens. Ik vind het jammer dat ik niet tot het einde kan blijven.

Ik doe twee optredens op het festival. Voor mijn eerste optreden ontmoet ik in de tuin van het museum een enigszins droevige dame die het geloof in de liefde heeft verloren. Als ik optreedt voor de ingang van het museum lopen de meeste mensen voorbij en ik krijg niet echt de aandacht die ik mijns inziens verdien, behalve van twee dames in vrolijke zomerjurken die voor me op het trottoir gaan zitten en het hele optreden blijven luisteren. Soms blijft iemand staan en ook twee kinderen staan een tijdlang aandachtig te kijken en te luisteren. Het tweede optreden is in het park. Daar ontmoet ik onze toetsenist met zijn vriendin die uit Utrecht naar Harderwijk is gekomen om mij te zien en te steunen. In het park zijn zij mijn twee trouwe fans. Maar daar blijven de mensen iets makkelijker iets langer hangen en sta ik bij een terras waar een aantal mensen zitten en luisteren. Ook word ik benaderd door een dame in Ermelo die over drie weken een festival organiseert in haar dorp.

Dan keer ik terug naar 't Klooster en ontmoet opnieuw Renée aan de bar. Ze staat op het punt om te vertrekken en biedt mij een drankje aan en een stuk van haar tosti. Een drankje neem ik graag aan. Halverwege het gesprek moet ik naar het toilet en bedenk daar dat het leuk zou zijn als ze het laatste nummer met me zou meespelen. Ik vraag het haar. Ze aarzelt, weet niet of ze het durft en zegt dat ze niet echt goed is in improviseren. Ook zij moet even naar het toilet. Als ze terugkomt heeft ze een besluit genomen. Ze doet mee. Ik vraag de bardame om pen en papier en schrijf de noten en de akkoorden op een blaadje.

Dan doe ik mijn laatste optreden voor het meeste publiek in een klein zaaltje in 't Klooster. Ons decor is een marionettentheater dat voor en na ons optreedt. Bij het één na laatste nummer speelt De Toetsenist mee, bij het laatste Renée. Het loopt lekker en is een heerlijk besluit van een leuke dag op Kulting.