Mezzosopraan

Als ik de hal inloop waar over een half uur De Wereldberoemde Mezzosopraan zal optreden, wiens gezicht door heel Rotterdam op grote affiches is te zien, zie ik dat de piano weg is die er nog stond toen ik hier een half uur eerder voorbij kwam. Ik loop naar buiten en zie een man de piano naar een gereedstaande vrachtwagen rijden terwijl op hetzelfde moment De Wereldberoemde Mezzosopraan, vergezeld door De Pianist en De Dramaturge aan komen lopen. Hen ren ik eerst voorbij om de Vrachtwagenchauffeur tegen te houden. Hij denkt dat hij precies op tijd is maar is een uur te vroeg. Ik laat hem de piano terugrijden wat hij niet al te voorzichtig doet, hij wil de piano ruw over de drempel duwen maar ik hoop dat de piano na dit avontuur nog enigszins gestemd is en help hem het ding over de drempel te tillen.

Dan stel ik me voor aan het gezelschap dat ook al vol afgrijzen naar de piano stond te kijken. Ik vertel hen dat in deze hal moet worden opgetreden. Ook hier wordt kil op gereageerd. Ze vragen me twee minuten overleg. Ik loop een eindje de trap op om hen privé te laten overleggen. Ik verwacht dat ze het optreden niet door zullen laten gaan. Ondertussen probeer ik nog te regelen dat de pianostemmer terug komt om de oude en behoorlijk versleten piano indien nodig bij te stemmen. Ook dat lukt niet.

Ik loop naar beneden en zie dat het gezelschap is verdwenen en dat een aantal toeschouwers zit te wachten. Ik verwacht dat De Wereldberoemde Mezzosopraan is vertrokken. Mijn telefoon gaat. Het is De Dramaturge die me vertelt dat volgens hun de piano wèl in de lift past. De technische dienst van de universiteit had me verteld dat De Wereldberoemde Mezzosopraan niet in de collegezaal, waar op hetzelfde moment een lezing over opera plaats vindt, kon zingen omdat de piano niet in de lift past. Ik ga op zoek naar de lift. Achter een groene deur bevindt zich een lift die er inderdaad behoorlijk groot uitziet. De breedte van de piano past er ongetwijfeld in, de lengte kan ik niet goed schatten.

Samen met één van de toeschouwers rijd ik de piano naar de lift. We rijden de piano er in en kunnen er nog makkelijk met zijn tweeën bij. Ik weet niet hoe zwaar de piano weegt maar er kan 1000 kg in de lift. We rijden de piano naar een collegezaal naast de zaal waar het operacollege wordt gegeven en gaan daar naar binnen. De Wereldberoemde Mezzosopraan en De Pianist gaan zich voorbereiden. Ik wacht buiten met het publiek.

Als de operalezing is afgelopen leid ik het publiek naar binnen. De Dramaturge geeft een korte inleiding en De Wereldberoemde Mezzosopraan zingt, begeleidt door De Pianist drie liederen van Richard Strauss uit de voorstelling die ze aan het spelen is. Achteraf tracteer ik op chocola, mij in de handen gestopt door mijn collega, en poog het met woorden nog enigszins goed te maken. Maar het voelt niet goed. Een blamage voor de universiteit.