Bambie 8
Omdat mimegroep Bambie tien jaar bestaat vindt in Lantaren-Venster een Bambie-festival plaats onder de titel Bambierambam. In de afgelopen tien jaar heb ik nog nooit een voorstelling van de groep gezien. Voor het eerst hoorde ik van Bambie via dansgezelschap Lieber Gorilla: Gorilla meets Bambie uit 1999. De groep viert het tienjarig bestaan met een selectie uit oude voorstellingen waarvan ik nu Bambie 8 uit seizoen 2003-2004 heb gezien. Ondertussen is Bambie bij Bambie Treize ofwel Bambie 13. Bij elke voorstelling werkt het Bambie-duo Jochem Stavenuiter en Paul van der Laan samen met één of meerdere gasten, in deze voorstelling is dat Gerindo Kamid Kartadinata.
De voorstelling begint geweldig. Jochem Stavenuiter stormt binnen in een soort ridderkostuum en valt gewapend met een gigantische pollepel de andere twee mannen aan die rustig in een vervallen keukentje zitten. Dan ontwikkelt zich een onbegrijpelijk verhaal waarbij behoorlijk veel en vaak gelachen kan worden. De uitverkochte zaal doet dat volop tijdens de laatste voorstelling van het Bambiefestival. Ik moet denken aan mijn eigen voorstelling Duizend Bommen En Granaten want ik vermoed dat de drie mannen op dezelfde manier hebben zitten improviseren en visuele grappen hebben zitten uitdenken. Pas achteraf lees ik in de folder waar deze voorstelling 'over gaat', voor zover daar sprake van is. Het geheel is geïnspireerd door de figuur van Klaus Kinski, één van de vaste acteurs van Werner Herzog, en zijn gekte. Als je dat weet herken je de ridder (Aguirre, der Zorn Gottes), de vampier (Nosferatu) en de kapitein (Fitzcarraldo) uit de films van Herzog.
Vooral de expeditie bij kaarslicht door het keukentje, tussen al het geweld een mooie verstilde scène, is erg spannend en goed gedaan.
Ik denk dat ik nu nog wel eens vaker naar Bambie ga kijken.
De voorstelling begint geweldig. Jochem Stavenuiter stormt binnen in een soort ridderkostuum en valt gewapend met een gigantische pollepel de andere twee mannen aan die rustig in een vervallen keukentje zitten. Dan ontwikkelt zich een onbegrijpelijk verhaal waarbij behoorlijk veel en vaak gelachen kan worden. De uitverkochte zaal doet dat volop tijdens de laatste voorstelling van het Bambiefestival. Ik moet denken aan mijn eigen voorstelling Duizend Bommen En Granaten want ik vermoed dat de drie mannen op dezelfde manier hebben zitten improviseren en visuele grappen hebben zitten uitdenken. Pas achteraf lees ik in de folder waar deze voorstelling 'over gaat', voor zover daar sprake van is. Het geheel is geïnspireerd door de figuur van Klaus Kinski, één van de vaste acteurs van Werner Herzog, en zijn gekte. Als je dat weet herken je de ridder (Aguirre, der Zorn Gottes), de vampier (Nosferatu) en de kapitein (Fitzcarraldo) uit de films van Herzog.
Vooral de expeditie bij kaarslicht door het keukentje, tussen al het geweld een mooie verstilde scène, is erg spannend en goed gedaan.
Ik denk dat ik nu nog wel eens vaker naar Bambie ga kijken.
Reacties