E.T.A. Hoffman: Fantastische vertellingen

Sommige boeken staan al heel lang in de kast dat je niet meer weet hoe ze daar terechtgekomen zijn. In dit boek staat voorin een opdracht van een zekere Hans. Welke Hans weet ik niet. Ik denk dat het een vriend is van mijn vrouw en vraag haar er naar. Zij denkt dat het boek van haar oudste zus is. Die had ooit een Hans als vriend. Waarschijnlijk ooit geleend en jarenlang niet teruggebracht. Door wie van ons het is geleend is ook al lang vergeten. Maar nu dan toch eindelijk gelezen. Het kan terug naar de rechtmatige eigenaar.

Het boek bevat vijf verhalen, vertaald en ingeleid door Theun de Vries. Raadselachtige verhalen, spookverhalen, satanische verhalen. Spannend verteld, een tikkeltje ouderwets maar de start van een lange traditie. Eigenlijk vind ik alle verhalen ongeveer even goed. Het eerste, Ridder Gluck, is iets minder, maar schijnt het allereerste verhaal te zijn dat Hoffman ooit schreef en werkt toe naar een clou. Maar Ignaz Denner, over een arbeider die lastig gevallen wordt door een mysterieus en duivels personage, een soort van vampier, is ongelooflijk spannend. Het Majoraat over een verdoemd kasteel, is een prachtige mengeling van een liefdesverhaal en een spookverhaal. Doge en Dogaressa is een historische avonturenroman die speelt in Venetië, vol onverwachte ontwikkelingen en geschreven naar aanleiding van de bezichtiging van een schilderij van Kolbe. Tenslotte besluit het boek met een historisch verhaal over freule De Scudéry in de tijd van Lodewijk XIV over een psychopathische seriemoordenaar die Parijs onveilig maakt. De zeventigjarige freule lost de zaak op als een Miss Marple avant la lettre. Ik weet zeker dat ik meer verhalen van Hoffman zal lezen.