Vicente Blasco Ibáñez: De hoeve

Van de Spaanse schrijver Vicente Blasco Ibáñez las ik ooit één boek: Wijn en Liefde, de vertaling van La Bodega. Ik kan me er weinig tot niets van herinneren. Verder is hij beroemd door het boek De vier ruiters van de apocalyps dat al diverse malen is verfilmd. Ook Wijn en liefde, De hoeve en een aantal andere boeken van zijn hand zijn verfilmd. De hoeve stond zoals zoveel andere tweedehandsboeken die ik op rommelmarkten uit de bakken vis, al langdurig in mijn boekenkast te wachten op lezing. Dat heb ik nu gedaan en het is een fantastisch spannend, alhoewel enigszins ouderwets, boek.

De hoofdpersoon, Batiste, krijgt een vervloekt stuk land in pacht in de huerta, een vruchtbaar gebied in de buurt van Valencia. De vorige pachter werd door de eigenaren uitgebuit en pleegde woedend een moord. Sindsdien lag het land tien jaar lang ongebruikt. Beschermd door de omwonenden in de huerta die er al die tien jaar voor gezorgd hebben dat het land niet meer werd gebruikt. Dit alles onder leiding van Pimentó, een kleine crimineel. Batista krijgt van de eigenaren de toestemming het land twee jaar te pachten zonder daarvoor te hoeven betalen. Gelijk als hij het land betreedt hoort hij van de oude man Tomba dat het land vervloekt is en hem enkel ongeluk zal brengen. Toch gaat Batiste aan de slag, voortdurend tegengewerkt door de oude bewoners. Pas als het jongste kind van Batiste sterft komt er een wapenstilstand uit medelijden vanwege de dood van dit onschuldige kind. Maar die is van korte duur. Het einde van het boek is reuze spannend, met een geweldige kroegscène en een achtervolging in het holst van de nacht, en de uitkomst rampzalig voor de bewoners van het vervloekte stuk grond waarop de hoeve staat.