1 april

Als ik thuiskom is er gebeld. Een onbekende vrouw. Ze wil graag 'het boek' komen halen voor een vriendin, zegt mijn vrouw. In eerste instantie snap ik er niets van. Maar het gaat over dit blog. Ik schijn een boek te hebben aangeboden, nog steeds volgens mijn vrouw. Dan gaat me een licht op. Judith Visser, denk ik. Het artikeltje in dit blog waarop tot nu toe het meest gereageerd is. Vooral door liefhebbers van het werk van voornoemde schrijfster die het voor haar opnemen. Dat Ysabella wèl een goed boek is en niet zoals ik geschreven heb een niemandalletje. Ik zoek mijn artikel op en jawel, in de laatste twee regels staat het: "Voor mij geen Judith Visser meer. Maar wie het desondanks wil proberen: er zijn er nog genoeg over in de bibliotheek en het mijne kun je ook gratis komen afhalen." Mijn vrouw heeft aan de onbekende mevrouw mijn telefoonnummer gegeven dus ze zal nog wel een keer terugbellen.

Dat gebeurt. Tijdens het eten belt ze en ik merk het niet. Opeens is er een bericht dat ik gebeld ben. Een onbekend nummer. De onbekende mevrouw! roepen mijn vrouw en dochters in koor. Ik laat de voicemail horen aan de dames rond de tafel. Het is een zekere Chantal met een zwaar Rotterdams accent. Ze heeft mijn blog gelezen en kent iemand die het boek graag zou willen hebben, maar nu ben ik niet thuis. Het klinkt allemaal erg ongeloofwaardig en het is ook nog eens 1 april vandaag. Ik geloof er niets van. De dames om me heen dringen aan dat ik terugbel. Ik wil het niet eens proberen. Dit is een 1-aprilgrap en als ik terugbel ben ik er ingetrapt. De stem doet me erg denken aan Tante Cor, een karakter dat mijn oudste dochter een keer gespeeld heeft. Zelfde overdreven accent. Maar mijn dochter zat aan tafel toen deze Chantal belde.

Ik bel toch maar terug. De telefoon gaat over. Er wordt opgenomen, ik hoor wat vage geluiden, een seconde of twee en dan wordt de verbinding verbroken. Geen Chantal, geen 1-april. Ik begrijp er nog steeds niets van.

's Avonds laat ik de jongens van Het Gebroken Oor de voicemail horen. Een grap, is hun mening. Maar van wie? Het nummer van Chantal zit nog steeds in mijn telefoon. Ze heeft nog steeds niet teruggebeld. Wie is Chantal en wil ze nog steeds het boek van Judith Visser? Want dat ligt hier nog steeds voor haar klaar.