Jean Pierre Rawie: Handschrift

Jean Pierre Rawie schrijft in deze bundel veel en graag over het einde van het leven, de aftakeling en de naderende dood. Hij doet dat in prachtige rijmende zinnen en in mooi geconstrueerde sonnetten. In het eerste deel lijkt het of Sombermans voortdurend aan het woord is, in het tweede deel worden ook diverse zuidelijke plaatsen bezocht, met name in Italië, en is de toon iets zonniger. Het derde en laatste deel bevat vertaalde gedichten. Vaak klassiek en uit lang vervlogen tijden. Gedichten in het Portugees, in het Russisch en in het Grieks. Het is voor mij moeilijk voor te stellen dat Rawie toen hij dit boek schreef ongeveer even oud was als ik nu ben. Mijn gemoedsgesteldheid is toch totaal anders. Dat neemt niet weg dat ik heb genoten van deze nu al klassieke gedichten.

Reacties

Populaire posts