Paard ontsnapt

Er is een paard ontsnapt. Van de twee paarden die in de wei voor ons logeeradres staan, staat er eentje op de weg. Het hek is op slot, maar het paard is buiten de omheining. De vorige middag hebben we een meisje gezien op één van de twee paarden, maar niemand weet een telefoonnummer.
Ik loop naar de overkant naar de buren die de kippen voeren als wij straks weg zijn. Op het terras ligt een man in een slaapzak op de tegels. Als ik hem aanspreek springt hij op. Hij zegt dat hij het even zal vragen. Een vrouw in een witte duster verschijnt. Ik stel me voor. Dan komt een aangeklede man aanlopen uit het huis. Hij zoekt in zijn mobiele telefoon naar het nummer van de meisjes. Maar hij weet de naam niet precies. Dus hij moet het hele telefoonboekje door. Als hij daarmee klaar is heeft hij het nog steeds niet gevonden. Dus loop ik samen met hem terug naar de wei en naar het paard. Mijn vrouw houdt het paard bij de hals terwijl een andere man het slot van het hek doorknipt met een tang. Als een echte boerin leidt mijn vrouw het paard, met hulp van de man, terug in de wei. Het kapotte slot wordt er weer provisorisch aangehangen en de klus is geklaard. Mijn vrouw hangt er later nog een briefje bij voor de onvindbare meisjes. Of ze contact op willen nemen en hun telefoonnummer willen achterlaten.
Foto: één van de zeven doodzonden op de tentoonstelling van Marc Quinn in het Groninger Museum. Ik weet niet welke.

Reacties

Populaire posts