Vakantieliteratuur

Eén van de leukere problemen in het leven is dit probleem: welke boeken neem ik mee op reis? Bij de Tros Nieuwsshow hoorde ik laatst een gesprek over of je boeken mee moet nemen die over het land gaan waar je bent, of juist niet.

Ik reisde door China met het verzameld werk van Willem Elsschot in mijn rugzak. Dat beviel me prima.

Ik kampeerde bij het Comomeer met De Kartuize van Parma van Stendhal en De Verloofden van Manzoni. Stendhal was prachtig en Manzoni vond ik niet veel aan. Maar dat zijn twee boeken die zich (o.a.) rondom het Comomeer afspelen.

Vandaag heb ik een stapeltje boeken geleend die zich op Sardinië afspelen en/of er geschreven zijn. Onder andere van de enige Nobelprijswinnaar literatuur die op het eiland geboren is: Grazia Deledda (foto). Ik vind het bijzonder dat het toch vrij kleine eiland een Nobelprijswinnaar heeft voortgebracht en ben benieuwd. Eén van de drie oude en vergeelde boeken uit de twintiger jaren van de vorige eeuw (in 1926 ontving ze de prijs), De oude man uit de bergen (Il vecchio della montagna, 1900), is in 2006 nog eens opnieuw vertaald. De andere twee zijn Elias Portolù, (1903) en De Moeder (La madre, 1918). Ik neem me voor van alle drie de boeken de eerste tien pagina's te lezen en dan te kiezen welke ik meeneem. Maar misschien neem ik ze ook alledrie mee.

De andere twee boeken zijn een moderne detective van Marcello Fois (Immer dierbaar) en een reisdagboek van D.H. Lawrence, de schrijver van Lady Chatterley's Lover, over een reis naar Sardinië die de schrijver in 1921 maakte samen met zijn vrouw, met wie hij op Sicilië woonde.

Reacties

Populaire posts