Norsk Sjømannskirke

De kerk staat aan de rand van het park bij de Euromast. Al vele malen ben ik er langs gefietst op weg naar de repetities van het Klein Rotterdams Toneel (KRT). Het is een Noorse zeemanskerk, gebouwd van hout. Hier wil ik graag mijn Vrouw van de Zee laten spelen. Dus op een dinsdagmiddag, als ik terugkeer van het maandelijkse bezoek aan de vormgeefster, trek ik de stoute schoenen aan en loop binnen. Naast de voordeur hangt een bordje dat de kerk open is van 12.00 tot 19.00 uur. Het is midden op de middag dus de kerk is open. Ik probeer de deurknop en de deur gaat gewoon open. Ik kom in een grote ruimte met aan weerszijden banken, tafels en houten stoelen. Hier en daar zitten een paar mensen te lezen, er lopen kinderen rond. Het ruikt lekker naar gebak. Rechts is een keuken, daar staat een vrouw haar handen af te drogen. Ze ziet rood in haar gezicht, ze heeft hard gewerkt en is bezweet. Ik spreek haar aan. Eerst in het Nederlands maar ze antwoordt in het Engels, dus gaan we over in het Engels. Ik vraag haar wie de beheerder is. Die is in gesprek, maar ze zal zo tijd hebben. Ik wacht.

Even later is het zover. Een vrouw van een jaar of dertig is de beheerder. Ze nodigt me uit voor een kop koffie en ik mag ook wat van het Noorse toetje nemen dat er staat. "Porridge with whipped cream" vertelt ze me. Ik leg uit (opnieuw in het Engels) dat ik de regisseur ben van een amateurtheatergroep en dat we bezig zijn met De Vrouw van de Zee, Fruen fra Havet, van Henrik Ibsen, de Noorse toneelschrijver. Dat ik mijn oog heb laten vallen op dit gebouw als locatie voor het stuk. Ze is direct enthousiast. Ze heeft zelf vorig jaar Hedda Gabler bij Toneelgroep Amsterdam gezien. Maar ze moet het met het bestuur overleggen en weet niet goed of dat zal lukken. Ik geef mijn complimenten voor het lekkere toetje en stap weer op de fiets.

Tijdens het eten koken word ik gebeld. Door de beheerder van de Noorse kerk. Het bestuur is enthousiast en we moeten nog maar een afspraak maken. Voor de dinsdag er op. Dat doen we. Nu staan er wafels met jam op het tafeltje en maken we het rond. We gaan spelen in de Noorse Kerk. Dolblij rijd ik terug. Op 29, 30 en 31 mei ('s avonds) en op 1 juni (matinee) spelen we De Vrouw van de Zee in de Noorse Kerk.