McGuffin

Twee mannen zitten in een trein. Boven hun hoofd in het kofferrek ligt een grote koffer. Vraagt de ene man aan de ander: "Wat zit er in die grote koffer?" De man antwoord: "O, dat is een McGuffin." De ander is benieuwd wat dat is, een McGuffin. "Het is een instrument om leeuwen te vangen op de Schotse Hooglanden." "Maar er zijn toch helemaal geen leeuwen op de Schotse Hooglanden?" vraagt de eerste man verbaasd. "O, dan is het vast ook geen McGuffin."

Bovenstaande anecdote komt uit het interviewboek Hitchcock/Truffaut waarin Truffaut de master-of-suspense uitvoerig interviewt over al zijn films en zijn werkwijze. Gistermiddag viel mij de eer te beurt Steven Jacobs te mogen inleiden en enige vragen te stellen bij zijn lezing naar aanleiding van zijn boek The Wrong House, the architecture of Alfred Hitchcock. Het is een uiterst gedetailleerde studie naar het gebruik van architectuur in de films van Hitchcock. Een prachtig vormgegeven boek en een must voor elke Hitchcockliefhebber. Het boek verrast en verbaast en is een goede aanleiding om alle films van Hitchcock opnieuw te gaan bereiken. Steven Jacobs is een begenadigd verteller en ik heb genoten van zijn lezing waarin hij in het kort de vijf uitgangspunten van zijn boek verklaarde en verhelderde, geïllustreerd met stills uit het werk van de grote meester. Voorafgaand aan de lezing vroeg ik hem wat een McGuffin is omdat hij ergens in het boek een tikkeltje gechargeerd stelt dat de personages in de films van Hitchcock McGuffins zijn om huizen te laten zien.

Zelf leid ik de lezing in met de opmerking dat ik me van de eerste film van Hitchcock die ik zag, Spellbound, weinig gebouwen herinner. Ik herinner me de droomsequentie ontworpen door Salvador Dalí, de scène waarin het jongetje op een puntig hek valt en de scène waarin Gregory Peck aan Ingrid Bergman vraagt wat ze op haar boterham wenst en ze sensueel antwoordt: Liverwurst. Een opvallende liefdesverklaring. Dit ontlokt de heer Jacobs dat er ook nog een studie geschreven zou kunnen worden over de culinaire Hitchcock en dat is waar: zoals er nu een film is over alle kanten van Bob Dylan, zo zou er over elke kant van Htchcock een studie geschreven kunnen worden. Het boek van Truffaut gaat over Hitchcock als filmauteur, maar er zijn ongetwijfeld boeken mogelijk over Hitchcock als dramaturg, als katholiek en als technisch vernieuwer.