Compagnie Isabelle Soupart: K.O.D.

Sommige voorstellingen zijn om onverklaarbare redenen niet helemaal geslaagd. Dat gevoel heb ik bij K.O.D. (Kiss of Death) van Compagnie Isabelle Soupart, die ik gisteravond in Lantaren/Venster zag. Sommige scènes zijn net iets te lang, het verhaal is een samenraapsel van scènes, voornamelijk uit Hamlet, maar ik herken ook stukken Taxidriver, Paris Texas en David Lynch. De muziek of gitaarklanken van de gitarist die live-muziek bij de voorstelling speelt doet vaak denken aan de muziek van Lynch's huiscomponist Angelo Badelamenti. Het bewegingsmateriaal van de dansers vind ik niet erg rijk en vindingrijk. De voorstelling blijft fascineren maar raakt me niet in het hart.

De focus van de voorstelling ligt voornamelijk op de verhouding van Hamlet met de belangrijkste vrouwen in zijn leven, zijn moeder en zijn verloofde Ophélia. De mannen spelen verschillende rollen, alhoewel Hamlet en Claudius steeds door dezelfde twee mannen gespeeld worden. De drummer/acteur/danser/humanbeatboxer maakt veel indruk met zijn capaciteiten, de Hamlet vind ik een beetje vlak.

Niet echt een slechte voorstelling, maar ik heb gemengde gevoelens. Ik ben niet iemand die echt behoefte heeft aan een lineair verhaal, maar dit is net iets te veel een hoeveelheid los zand uitgestrooid over een aantal plotlijnen uit Hamlet.