Vakantie # 02

Eck en Wiel

Het is fris als ik 's ochtends om half acht Eck en Wiel binnenfiets. Op jacht naar broodjes van de warme bakker. Het is heiig en niet zo zonnig als de afgelopen dagen maar ik verwacht dat het nog wel op zal klaren. Ik heb er spijt van mijn jack niet te hebben aangetrokken en ook mijn handen zijn koud. De warme bakker laat de broodjes overkomen uit Doorn en is pas om half negen open als de broodjes zijn aangekomen. De zoon des huizes haalt de broodjes, de dochter staat achter de toonbank. Dat wordt me allemaal trots verteld door de moeder.
Dus rijd ik terug naar de supermarkt. Die gaat al eerder, om acht uur open. Ik kijk op het display van mijn mobiele telefoon. Het is kwart voor acht. Ik rijd terug het dorp in op zoek naar een bankje. Ik krijg het ondertussen steeds kouder. De douche op de camping was ook al koud en zolang de zon niet doorbreekt wordt het maar niet warmer.
Bij de hervormde kerk is geen bankje te bekennen. Ik had het kunnen weten. Het is hier zo'n echt stijf protestants dorp. Overal hangen nog de oranjeversieringen van Koninginnedag. Onze koningin is tenslotte ook protestants. Verder ademt het hier een bekrompen geest. Op een straathoek vind ik een bankje, maar dat ziet er erg vies en kleverig uit. Van bladeren en vogelpoep.
Uiteindelijk neem ik plaats op het fietsenrek voor de supermarkt en begin te schrijven.