Grazia Deledda: Riet in den wind

Toch nog een boek van Grazia Deledda gevonden in het Leeskabinet en er is er zelfs nòg één. Het lijstje dat tevoorschijn komt als je zoekt op Deledda bevat eerst drie Nederlandse titels, dan een serie Italiaanse titels en aan het einde weer eens twee Nederlandse titels. Waardoor ik die laatste twee titels niet had gezien.

Het voordeel van ziek zijn is dat je een excuus hebt om in één dag een boek uit te lezen en dat heb ik met dit boek gedaan. De eerste dag van mijn ziekte had ik helemaal geen zin om te lezen, maar de tweede dag voelde ik me al iets beter en heb dit boek in één ruk uitgelezen. Het is een prachtig episch verhaal over Efix, een oude arbeider die een klein stukje land bewerkt voor de familie Pintor, waarvan nog drie zussen over zijn. De ouders zijn gestorven, de strenge vader en de lieve moeder Maria Christina, en de één na jongste zus is op een dag stiekem vertrokken is daarna op het vasteland (het boek speelt op Sardinië zoals alle boeken van Grazia Deledda) getrouwd en heeft daar een zoon gekregen, Giacinto. De drie zussen en de oude knecht wachten vol spanning op de zoon, die als een soort verloren zoon wordt ingehaald. Alleen de jongste dochter, Noëmi, heeft haar twijfels.

Het boek lijkt weinig op de andere boeken van Grazia Deledda die ik heb gelezen. Gebeurde in die boeken weinig of niets en speelde het verhaal zich voor een belangrijk deel in de hoofden van de hoofdpersonen af, dit is een avontuurlijk verhaal. De verloren zoon brengt de zussen op de rand van een bankroet en bijna moeten ze hun laatste stukje land verkopen aan hun vijandige neef, oom Pedru. Om boete te doen gaat Efix op pad als bedelaar met twee blinden en maakt tal van omzwervingen voordat in het verhaal (toch nog onverwacht) alles uiteindelijk toch nog op zijn pootjes terecht komt. Want "Het leven is lijden", volgens Efix en daar is dit boek het bewijs van. Efix sterft in vrede maar weet dat ondanks de goede afloop van dit verhaal het lijden van de overgebleven hoofdpersonen nog niet is afgelopen. Pas in het hiernamaals komt echt alles goed.