Hemingway is een oude zeur. In ieder geval in dit boek. De oude kolonel (of oud, hij is net eenenvijftig geworden, bijna drie jaar jonger dan ik) brengt een bezoek aan zijn negentienjarige geliefde Renata in Venetië. Ze raken maar niet uitgepraat over hoe veel ze van elkaar houden. Dat moet uittentreure herhaald en herhaald worden. Misschien is het de naderende dood van de kolonel dat hij zo'n sentimentele ouwe zeur is. Hij heeft een verhaal over de oorlog dat hij kwijt moet en dat de jonge geliefde graag wil horen maar het duurt erg lang voordat het verhaal is verteld. "Verveel ik je niet?" vraagt de kolonel voortdurend en hoewel het meisje hem verzekert dat het haar niet verveelde, deed het mij dat op den duur wel. De man wordt langzamerhand zo onsympathiek dat je wenst dat hij uiteindelijk de pijp uit zal blazen wat uiteindelijk ook gebeurt. Een vervelend boek.
Hemingway is een oude zeur. In ieder geval in dit boek. De oude kolonel (of oud, hij is net eenenvijftig geworden, bijna drie jaar jonger dan ik) brengt een bezoek aan zijn negentienjarige geliefde Renata in Venetië. Ze raken maar niet uitgepraat over hoe veel ze van elkaar houden. Dat moet uittentreure herhaald en herhaald worden. Misschien is het de naderende dood van de kolonel dat hij zo'n sentimentele ouwe zeur is. Hij heeft een verhaal over de oorlog dat hij kwijt moet en dat de jonge geliefde graag wil horen maar het duurt erg lang voordat het verhaal is verteld. "Verveel ik je niet?" vraagt de kolonel voortdurend en hoewel het meisje hem verzekert dat het haar niet verveelde, deed het mij dat op den duur wel. De man wordt langzamerhand zo onsympathiek dat je wenst dat hij uiteindelijk de pijp uit zal blazen wat uiteindelijk ook gebeurt. Een vervelend boek.
Reacties