Eerste keer

Tussen de twee voorstellingen verveel ik me. Ik lees buiten op een bankje in mijn boek maar ik heb te weinig kleren aan en wordt door de harde en koude wind naar binnen gedreven. Tijdens de voorstellingen is genoeg te doen. De eerste voorstelling zit er op en eindelijk heb ik zicht op de werkelijke omvang van onze taak als figuranten. Ik dacht met drie scènes klaar te zijn en tussendoor een boek te kunnen lezen, maar dit blijkt niet het geval. Behalve het omkleden zijn er naast de drie bekende scènes nog twee scènes waarin wij professoren figureren. Maar ik ben er aan gewend geraakt tijdens deze productie ineens voor verrassingen te komen staan.
Door de plotselinge veranderingen loop ik na de eerste scène in eerste instantie in verwarring de verkeerde kant op. Gelukkig stuurt Bruno ons terug het pdoium op en zijn we op tijd voor scène 2. De rest van de voorstelling gaat na de rommelige generale repetitie vrij goed en het publiek (een volle zaal) is enthousiast. Maar wij professoren zijn helaas te laat om het applaus in ontvangst te nemen. Hopelijk gaat dat vanavond beter.

Omdat gisteravond de andere professor Stokroos speelde, die zelf in het bezit is van een baard, wist ik nog niet of ik in mijn rol ook haar op mijn gezicht had. Dat blijkt inderdaad het geval. Ik heb niet alleen een prachtige ouderwetse scheiding in het haar, ik heb ook een mooie snor.

Illustratie: Jelle Cleymans speelt Kuifje