Vorig jaar interviewde Kristien Hemmerechts in het programma Wereldgasten de schrijver Jonathan Safran Foer. Terwijl ze over straat liep in Manhattan hoorde je haar stem tegen zichzelf zeggen dat ze niet de moeder moest spelen. De oudere schrijver tegenover de jongere. Dit jaar interviewde Joyce Roodnat voor hetzelfde programma de filmer David Lynch. Maker van een van de mooiste films aller tijden, Wild at Heart. Joyce Roodnat noemt mijn favoriet haar favoriet in de inleiding, met eenzelfde soort voice-over als vorig jaar Kristien Hemmerechts. De relatie tussen Joyce en David is een hele andere. Zij kijkt duidelijk bewonderend naar de filmer, voelt zich vereerd dat zij hem David mag noemen. Het is als een soort verliefdheid. Ik kende Joyce Roodnat eigenlijk alleen uit de krant, ze schreef over toneel, beeldende kunst, over film. Dit is voor het eerst dat ik haar bewegend en sprekend zie. De tinkelende spanning tussen de twee, David Lynch rustig en bedaard, voor hem het zoveelste interview, de interviewster die ijverig probeert de juiste vragen te stellen. Zoals de vraag hierboven: "Ik vind die scène op 'n merkwaardige manier ook iets teders hebben." Na een scène uit Blue Velvet waarin Dennis Hopper knielt voor de geopende benen van Isabella Rosselini gehuld in een blauw fluwelen kamerjas, terwijl vanachter een gordijn Kyle Maclachlan toekijkt. Een intrigerende scène over een merkwaardige seksuele relatie.
Vorig jaar interviewde Kristien Hemmerechts in het programma Wereldgasten de schrijver Jonathan Safran Foer. Terwijl ze over straat liep in Manhattan hoorde je haar stem tegen zichzelf zeggen dat ze niet de moeder moest spelen. De oudere schrijver tegenover de jongere. Dit jaar interviewde Joyce Roodnat voor hetzelfde programma de filmer David Lynch. Maker van een van de mooiste films aller tijden, Wild at Heart. Joyce Roodnat noemt mijn favoriet haar favoriet in de inleiding, met eenzelfde soort voice-over als vorig jaar Kristien Hemmerechts. De relatie tussen Joyce en David is een hele andere. Zij kijkt duidelijk bewonderend naar de filmer, voelt zich vereerd dat zij hem David mag noemen. Het is als een soort verliefdheid. Ik kende Joyce Roodnat eigenlijk alleen uit de krant, ze schreef over toneel, beeldende kunst, over film. Dit is voor het eerst dat ik haar bewegend en sprekend zie. De tinkelende spanning tussen de twee, David Lynch rustig en bedaard, voor hem het zoveelste interview, de interviewster die ijverig probeert de juiste vragen te stellen. Zoals de vraag hierboven: "Ik vind die scène op 'n merkwaardige manier ook iets teders hebben." Na een scène uit Blue Velvet waarin Dennis Hopper knielt voor de geopende benen van Isabella Rosselini gehuld in een blauw fluwelen kamerjas, terwijl vanachter een gordijn Kyle Maclachlan toekijkt. Een intrigerende scène over een merkwaardige seksuele relatie.
Reacties