The Third Man

Het is altijd een feest wanneer The Third Man op televisie is. Gisteravond was het weer eens zover. Ik heb dit keer goed opgelet en het duurt minstens een uur voordat eindelijk Orson Welles als Harry Lime komt opdagen en het wereldberoemde Harry Lime-theme van en door Anton Karas op zijn cither gespeeld wordt.
Het verbaasde me hoe weinig ik me van deze film kon herinneren. Eigenlijk waren alleen de drie scènes met Orson Welles me bijgebleven. De ontdekking van Harry Lime door zijn kat, het gesprek tussen Holly Martins (Joseph Cotten) en Harry in het reuzenrad op het Prater en de achtervolging in de riolen van Wenen. Het hele romantische verhaal rondom de Tsjechische vluchtelinge Anna Schmidt was ik vergeten. Dat is ook niet het sterkste onderdeel van het verhaal. Waarom vlucht Anna niet uit Wenen als ze de kans krijgt? Haar liefde voor een overduidelijke schurk die haar ook nog eens in de steek heeft gelaten moet wel erg groot zijn en is niet erg aannemelijk. Maar het levert wel een mooie slotscène op die me ditmaal heel erg deed denken aan het einde van Casablanca.

Foto: Anton Karas en zijn cither