Au Corset qui Tue
Dit is het derde boek van Alina Reyes dat ik lees. Het eerste was "Le Boucher" (De slager), een erotisch en spannend avontuur over de relatie tussen een slager en een jong meisje. Het tweede was "Het Erotisch Labyrinth", een doolhof van korte verhalen met erotische fantasieën voor mannen en voor vrouwen. In twee delen kun je in dit boek zelf kiezen hoe je er doorheen leest. Het ene deel bevat fantasieën voor vrouwen, het andere voor mannen. Een aantal verhalen zijn hetzelfde gezien vanuit twee gezichtspunten, sommige verschillend en specifiek voor vrouwen of voor mannen. Ook dit boek bevat veel erotiek. Meer onderhuids zoals in het eerste boek, Le Boucher.
Het gaat over twee vrouwen, Alice en Lucile (die meestal als L wordt aangeduid, wat ook uit te spreken is als "elle"). Dubbelzinnig blijft of het over één persoon gaat of over twee. Twee zielen in één lichaam of twee personen met één ziel. In het begin wordt afwisselend gesproken over "ik" in de eerste persoon door Alice en over L in de derde persoon. Op tweederde van het dunne boekje (84 pagina's) vindt de eerste ontmoeting tussen de twee personages plaats voor de corsettenwinkel "Au corset qui tue" (In het verstikkende keurslijf). Niet bepaald een aanbeveling om de winkel binnen te gaan.
Lucile bevindt zich dan al enige tijd in Bordeaux in het huis van haar oom Charles die pas is overleden. In een kast heeft ze een verzameling flessen en potjes gevonden met in elk een stuk zwart ondergoed en een papiertje met de naam van een straat. Ze gaat op onderzoek uit naar haar oom die ze eigenlijk niet kent, bij de medebewoners van het huis. De benedenbuurvrouw die het huis van oom Charles schoonmaakte weet niets van hem, alleen dat het een keurige heer was die 's ochtends om kwart voor negen naar zijn werk ging en meestal om half zes 's avonds weer thuis kwam. Hij ontving nooit dames terwijl het een hele knappe man was en nog een zanger bovendien.
Bij een andere buurman komt ze meer te weten. Die is tekenaar en hij vraagt haar om naakt voor hem te poseren waarin Lucile toestemt. Lucile wordt langzamerhand verliefd op de schilder maar hij haalt een gemene en kwetsende grap met haar uit. Hij vraagt haar zich zo mooi mogelijk aan te kleden omdat hij met haar uit wil. Dan zet hij haar tegen een muur in de rosse buurt terwijl hij aan de overkant vanuit een portiek toekijkt. Furieus loopt ze bij hem weg. Toch blijft ze door hem aangetrokken worden en als Alice op het toneel verschijnt is ze bang dat Alice hem zal inpikken. Een op sommige punten onduidelijk maar intrigerend en spannend boek. Alina Reyes is goed in het neerzetten van associatieve beelden. Bijna hypnotiserend is de scène waarin Manu, een andere bewoner van het huis van oom Charles, op de trappen van het theater staat te spelen op een djembé en een jonge vrouw aantrekt die bij nader inzien Alice blijkt te zijn. De ontknoping volgt dan spoedig.
Het gaat over twee vrouwen, Alice en Lucile (die meestal als L wordt aangeduid, wat ook uit te spreken is als "elle"). Dubbelzinnig blijft of het over één persoon gaat of over twee. Twee zielen in één lichaam of twee personen met één ziel. In het begin wordt afwisselend gesproken over "ik" in de eerste persoon door Alice en over L in de derde persoon. Op tweederde van het dunne boekje (84 pagina's) vindt de eerste ontmoeting tussen de twee personages plaats voor de corsettenwinkel "Au corset qui tue" (In het verstikkende keurslijf). Niet bepaald een aanbeveling om de winkel binnen te gaan.
Lucile bevindt zich dan al enige tijd in Bordeaux in het huis van haar oom Charles die pas is overleden. In een kast heeft ze een verzameling flessen en potjes gevonden met in elk een stuk zwart ondergoed en een papiertje met de naam van een straat. Ze gaat op onderzoek uit naar haar oom die ze eigenlijk niet kent, bij de medebewoners van het huis. De benedenbuurvrouw die het huis van oom Charles schoonmaakte weet niets van hem, alleen dat het een keurige heer was die 's ochtends om kwart voor negen naar zijn werk ging en meestal om half zes 's avonds weer thuis kwam. Hij ontving nooit dames terwijl het een hele knappe man was en nog een zanger bovendien.
Bij een andere buurman komt ze meer te weten. Die is tekenaar en hij vraagt haar om naakt voor hem te poseren waarin Lucile toestemt. Lucile wordt langzamerhand verliefd op de schilder maar hij haalt een gemene en kwetsende grap met haar uit. Hij vraagt haar zich zo mooi mogelijk aan te kleden omdat hij met haar uit wil. Dan zet hij haar tegen een muur in de rosse buurt terwijl hij aan de overkant vanuit een portiek toekijkt. Furieus loopt ze bij hem weg. Toch blijft ze door hem aangetrokken worden en als Alice op het toneel verschijnt is ze bang dat Alice hem zal inpikken. Een op sommige punten onduidelijk maar intrigerend en spannend boek. Alina Reyes is goed in het neerzetten van associatieve beelden. Bijna hypnotiserend is de scène waarin Manu, een andere bewoner van het huis van oom Charles, op de trappen van het theater staat te spelen op een djembé en een jonge vrouw aantrekt die bij nader inzien Alice blijkt te zijn. De ontknoping volgt dan spoedig.
Reacties