Verdwaald

Vorige week donderdag op weg naar Alphen aan den Rijn de weg kwijt, vanavond ben ik verdwaald in Hillegersberg. Op zoek naar de Tjaskerlaan waar ik bij een vergadering aanwezig moet zijn. Het miezert en langzamerhand raak ik of in ieder geval mijn broek, doorweekt, terwijl ik mijn weg probeer te vinden. Niemand op straat dus niemand om de weg te vragen. Een jongen belt aan bij een flat. Ik spreek hem aan, haal de koptelefoon uit mijn oren waarin net heel mooi "Cry me a River" wordt gezongen door Julie London. Ook hij kan me niet helpen. Ik ben op de Donkerlaan, waar het heel toepasselijk vrij donker is. Voordat ik wegging heb ik snel even op internet gekeken waar ik ongeveer zijn moest en ik herinner me de naam Donkerlaan nog.
In een ruilwinkel zie ik een aantal dames staan. De winkel is gesloten zegt het bordje op de deur maar dat weerhoudt me niet om aan te kloppen. De oudere dame zegt dat de Tjaskerlaan erg ver weg is, zeker nog een kwartier fietsen. De donkerharige dame is het niet met haar eens en wijst me de weg. Ze heeft een apart hoog stemmetje en een beetje een vreemd accent dat ik niet thuis kan brengen. Maar de weg die ze me wijst blijkt de goede. Ik kom langs een ander gedeelte van de Donkerlaan. Het enige nadeel is dat ik als ik de laan heb gevonden, helemaal aan de verkeerde kant van de Tjaskerlaan uitkom. Ik moet bij de lage nummers zijn en rijd de laan in bij de hoge nummers. Als ik linksom in plaats van rechtsom was gereden was ik er een stuk eerder geweest. Gelukkig ben ik niet de laatste die arriveert.