Steven

Het meisje in de trein aan de andere kant van de coupé praat in haar mobiele telefoon met haar vriendin over Steven. Ze is onzeker of hij echt van haar houdt. Toen ze de volgende ochtend om één uur bij hem ontbeet was hij heel aardig maar toen ze op de kroeg was en hij binnen kwam ging hij onmiddellijk weer naar buiten. Een eindje lopen met zijn vrienden. Hij doet zo vreemd. Ze weet niet wat ze er van moet denken en vraagt haar vriendin om raad. De goede raadgevingen van haar vriendin blijven voor ons medereizigers verborgen. Van tijd tot tijd kabbelt een stroom van woorden gesproken door een vrouwenstem vanaf de andere kant van de lijn. Een onverstaanbaar gemurmel. De vrouw tegenover haar leest rustig verder in haar damesblad, de man naast haar kijkt voor zich uit. Luistert hij net als ik mee? Kan hij de stem aan de andere kant van de lijn wel verstaan? Het meisje in de coupé is nu op weg naar huis omdat ze anders 's ochtends te vroeg weg moest. Ze heeft werk te doen om elf uur. Ze durft 's avonds niet meer te drinken want "als ik gedronken heb ga ik Steven bellen."

Op het plaatje: Een willekeurige Steven van het internet