Narisk # 12

Liesbeth is ziek dus we zijn met zijn vijven. Ik was van plan voor deze avond een montage te maken van alle tot nu toe verzamelde scènes en vandaag een eerste doorloop te doen. Terwijl ik daar zondag mee bezig was ontdekte ik dat ik toch nog een aantal scènes wilde toevoegen. Eigenlijk wilde ik alle tien dialogencombinaties die mogelijk zijn een keer uitproberen. Dat leverde vanavond vier nieuwe scènes op. Drie mogelijke scènes met Caro (= Liesbeth) konden jammergenoeg niet worden uitgeprobeerd. Drie andere scènes waren al gespeeld.
Thomas, de kostuumontwerper, heeft als voorbereiding op zijn ontwerp een lijstje gemaakt met vragen voor de spelers, over hun rollen. Dat is voor de spelers en voor dit stuk handig. Kunnen ze gelijk nadenken over hun rollen. Zo langzamerhand kristalliseren die met het groeiende aantal scènes steeds verder uit. Soms heeft iemand moeite met het vinden van zijn personage of valt uit zijn of haar rol, maar zo langzamerhand merk ik dat iedereen een duidelijk beeld krijgt van het personage. De verschillen tussen de personages zijn helder en het is een divers gezelschap geworden met als spil de outsider, Caro, die aan het begin van het stuk dood gevonden wordt. Daarmee begint het drama. Er moet uitgevonden worden wie het gedaan heeft, of heeft ze het zelf gedaan?