Het atelier bevindt zich boven de boksschool. Als ik rond half twee 's middags aanbel duurt het lang voordat er een antwoord komt. Ik bel nogmaals. Dan hoor ik een stem vanuit de intercom. De schilder moet nog onder de douche. Is net wakker geworden. Ik loop een rondje over het marktje op de Albert Cuyp. Een gitariste met een raar Donald-Duckachtig stemmetje trekt mijn aandacht. Ik maak een foto van haar. Na een minuut of tien ga ik terug en bel opnieuw aan. Er wordt opengedaan en ik loop de gang in. Naast de ingang staat een groot beeld van een zwarte bokser. Ik ga rechtsaf de trap op en kom in het atelier. Vroeger was de kunstenaar een autoriteit op het gebied van venture capital, nu is hij kunstschilder. Sinds een dag heeft hij al zijn afspraken afgezegd en zich volledig toegelegd op de abstract-expressionistische schilderkunst. Grote doeken van 1 bij 1 meter. Hij moet ontzettend rijk zijn dat dit kan. Vroeger speelden we samen in dezelfde band. Tegelijk heeft hij nog veel van een zakenman. Hij rookt nog steeds veel. Hij heeft slechts even tijd voor me. Zometeeen moet hij naar Schiphol om te vertrekken naar China waar hij op atelierbezoek gaat. We praten anderhalf uur. Over kunst, muziek, theater, kinderen en verf. Dan moet hij inpakken en loop ik de straat op. Ondanks de verstreken jaren was het een fijn gesprek. Ik neem me voor het contact te onderhouden, weet nooit zeker of dat me lukt. Nog een paar vragen zingen in mijn hoofd terwijl ik over de markt terugloop naar de tramhalte. Is hij nog steeds getrouwd? Woont hij in zijn atelier? Ik wandel door de brede straten van Oud-Zuid naar het Concertgebouw. De zon breekt door terwijl ik tien minuten wacht op de volgende tram.
Het atelier bevindt zich boven de boksschool. Als ik rond half twee 's middags aanbel duurt het lang voordat er een antwoord komt. Ik bel nogmaals. Dan hoor ik een stem vanuit de intercom. De schilder moet nog onder de douche. Is net wakker geworden. Ik loop een rondje over het marktje op de Albert Cuyp. Een gitariste met een raar Donald-Duckachtig stemmetje trekt mijn aandacht. Ik maak een foto van haar. Na een minuut of tien ga ik terug en bel opnieuw aan. Er wordt opengedaan en ik loop de gang in. Naast de ingang staat een groot beeld van een zwarte bokser. Ik ga rechtsaf de trap op en kom in het atelier. Vroeger was de kunstenaar een autoriteit op het gebied van venture capital, nu is hij kunstschilder. Sinds een dag heeft hij al zijn afspraken afgezegd en zich volledig toegelegd op de abstract-expressionistische schilderkunst. Grote doeken van 1 bij 1 meter. Hij moet ontzettend rijk zijn dat dit kan. Vroeger speelden we samen in dezelfde band. Tegelijk heeft hij nog veel van een zakenman. Hij rookt nog steeds veel. Hij heeft slechts even tijd voor me. Zometeeen moet hij naar Schiphol om te vertrekken naar China waar hij op atelierbezoek gaat. We praten anderhalf uur. Over kunst, muziek, theater, kinderen en verf. Dan moet hij inpakken en loop ik de straat op. Ondanks de verstreken jaren was het een fijn gesprek. Ik neem me voor het contact te onderhouden, weet nooit zeker of dat me lukt. Nog een paar vragen zingen in mijn hoofd terwijl ik over de markt terugloop naar de tramhalte. Is hij nog steeds getrouwd? Woont hij in zijn atelier? Ik wandel door de brede straten van Oud-Zuid naar het Concertgebouw. De zon breekt door terwijl ik tien minuten wacht op de volgende tram.
Reacties