Groningen # 01

Ik reis naar Groningen. Op het station Utrecht lopen een jongen en een meisje rond met een heetwatertank op de rug. In de plastic bekertjes die ze bij zich hebben zit onder een laagje aluminiumfolie een laagje oploskoffie verborgen. Als ik bij de jongedame een kopje koffie bestel trekt ze het laagje alufolie van de bodem los en schenkt er heet water op. De koffie is lekkerder dan verwacht.
In de trein schrijf ik op de laptop de notulen van de laatste vergadering van TVG De Banier. Op de Veluwe zijn de bossen wit van de sneeuw. Het meisje met de koffie van station Utrecht reist met ons mee om de reizigers van koffie te voorzien.
Ik lees in De Schaduw van de Wind over geheime liefde, over geheime ontmoetingen. Ik lees over Julián Carax die al zijn schepen verbrand en er met zijn geheime liefde vandoorgaat. Ik vrees het ongeluk dat zal volgen. Het komt niet goed met deze liefde. Het meisje sterft, de jongen leeft allleen in Parijs en schrijft boeken
en heeft van het verlangen hogere kunst gemaakt.