Narisk # 25

Het lukt me om tussen het eten en de voorstelling alle lichtstanden te maken. Er zitten zo'n zestig mensen in de zaal. De tribune in 't Kapelletje is helemaal gevuld, het balkon is leeg. Daar zit ik met de technicus, Alex. Terwijl ik de lichtstanden maak is Gerda in de kleedkamer bezig de laatste hand te leggen aan de grime. Het is een race tegen de klok en in grote spanning wordt begonnen. Op het laatste moment besluiten we om de beamer door de spelers met de afstandsbediening aan en uit te laten zetten. Dat is gedoemd om te mislukken en gaat dus tijdens de voorstelling ook mis. Ferry krijgt de beamer niet aan dus ren ik naar beneden om op het juiste knopje te drukken. Dan gaat de beamer ook nog eens niet uit. Nienke heeft de tegenwoordigheid van geest om in het voorbijgaan de beamer achteloos uit te zetten, maar dan dient zich een ander probleem aan. De beamer besluit nadat er lange tijd geen beeld is geweest om zichzelf uit te zetten. Opnieuw ren ik naar beneden om op een willekeurig knopje te drukken, maar het is al te laat. Het apparaat heeft zichzelf al uitgeschakeld waardoor Niels geen close-up van zichzelf op de achtergrond heeft. Op zich geen ramp, maar toch jammer.
De voorstelling gaat verder fantastisch. De spelers spelen goed en krijgen een luid applaus. Ik hoor geen onvertogen woord van het publiek en zelfs de voorzitter van de RVA, meestal nogal kritisch, vindt het een goede voorstelling. Het is ons gelukt!