Sneeuw
Ik rijd in een vliegende sneeuwstorm naar de cultuurscout waar ik een afspraak mee heb. Helemaal wit kom ik aan. Ik ben bij de verkeerde deur, dus moet ik nogmaals door de sneeuw een aantal gebouwen verderop zijn. En ik was al te laat. Gisteren ben ik op weg naar de vormgeefster van Studium Generale witgesneeuwd, nu weer. Vorig jaar was het ook al zo wit aan het begin van maart op een moment dat je denkt dat de lente al bijna aan zal breken. De cultuurscout is net terug van een week in Tsjechië waar ze paard heeft gereden in de sneeuw. Na het gesprek over mijn regisseurschap, ze wil graag onderzoeken of het mogelijk is om in Kralingen-Crooswijk een theatervoorstelling te maken met wijkbewoners, iets waar ik me ondertussen aardig in heb gespecialiseerd, fiets ik naar de universiteit en maak onverwacht toch nog een geweldige schuiver en beland languit in de sneeuw.
Reacties