Schoonhoven

Ik heb een gesprek met theatergroep Arto Post Laboro (Kunst na Arbeid) in Schoonhoven. De heenreis verloopt voorspoedig, de bus doet er een half uur over om er te komen. Nu sta ik op een dinsdagavond op dezelfde plaats als waar we afgelopen zaterdagavond aan een drietal meisjes de weg vroegen naar Het Bastion, op de hoek van de Lopikerstraat. Zaterdagavond voor het concert van Khadisa, stiefdochter van onze ex-buurvrouw, liedjes uit de musical Aïda, niet bepaald 'my piece of cake', maar leuk om Khadisa een keer te zien optreden. Nu dus voor een sollicitatiegesprek voor een nieuwe regie. De vrouwelijke helft van het stel dat me interviewt is ook bij het concert geweest. Het gesprek verloopt ook voorspoedig, ik heb de indruk dat ze me wel willen aannemen. Maandag hoor ik de uitslag.
De terugweg naar Rotterdam verloopt minder voorspoedig. De bus die ik hoopte te nemen blijft in Schoonhoven. De vrouwelijke buschauffeur stelt voor een halte mee te rijden tot aan het benzinestation waar ik dan een kopje koffie kan drinken tijdens het wachten. Dat doe ik. De buschauffeur, die enigszins stinkt, slecht gewassen, die me tenslotte wel in Rotterdam brengt is dezelfde van de heenweg. Ik vraag hem of hij al helemaal op en neer naar Utrecht is geweest. Hij gromt wat van ja, niet bepaald zin in een praatje. Natuurlijk is hij op en neer geweest. Misschien verlangt hij er naar thuis te zijn en onder de douche te gaan.