De man die zichzelf niet herkende

In het weblog van de Fille d'Hiver staat een artikeltje getiteld "I don't recognize myself in the mirror" wat me doet denken aan een Noord-Nederlands sprookje, "De man die zichzelf niet herkende".
Een man was meestal dronken en liep dan vaak 's avonds laat dronken naar huis. Op een zekere dag viel hij langs de weg neer in een greppel en bleef daar liggen. Twee dorpsgenoten zagen hem daar liggen en besloten een grap met hem uit te halen. Ze schoren hem zijn baard af, knipten zijn haren en trokken hem een net pak aan. De volgende morgen werd de man wakker en liep naar huis. Zijn hond rende op hem af en begon naar zijn benen te bijten. Hij liep naar binnen en wilde zijn vrouw omhelzen maar die gaf hem een klap in zijn gezicht. Toen liep de man droevig weg. Hij keek in het water van een sloot en zag zichzelf maar herkende zichzelf niet meer. Dus trok hij de wijde wereld in. Een jaar later keerde hij terug in het dorp en ondertussen waren zijn baard en zijn haren weer aangegroeid, zijn kleren waren net zo haveloos als toen hij in de greppel had liggen slapen en keerde hij terug naar zijn eigen huis en vrouw.
Nadat ik dit stukje geschreven heb zie ik op de BBC een film met Olivia Williams over het leven van Agatha Christie - Her Life in Pictures, die voornamelijk draait om de periode dat ze zichzelf twaalf dagen kwijt was en zich onder de naam Teresa Neele inschreef in het Harrowgate hotel. Niet meer wetend wie en wat ze is gaat ze naar een psychiater die er door haar te hypnotiseren probeert achter te komen of het een echt geheugenverlies is of een truc om bij haar man weg te komen die een geheime verhouding heeft met een zekere Nancy Neele (waar hij later als hij gescheiden is van Agatha Christie, mee trouwt).