Op het nippertje

Om kwart over tien sta ik met slechts één speelster in het Bibliotheektheater. Ze vertelt me tijdens het wachten op de twee anderen uitgebreid over haar relatieproblemen. Maar waren blijven de andere twee? Er moeten er drie zijn en de voorstelling start om half elf. Met de organisatie overleg ik wat te doen. De volgorde omgooien lijkt het meest voor de hand liggend. Dan maar beginnen met de dansvoorstelling, dan de tweede theatervoorstelling en tenslotte de mijne.

Dan is er plotseling toch een tweede speelster gearriveerd. Ze was thuis flauwgevallen en mocht van haar ouders niet gaan. Na enig geruzie is ze toch gekomen. Dat ze is flauwgevallen is volgens mij geen wonder. Volgens mij heeft ze al drie dagen zo goed als niet gegeten en ik maak me dan ook zorgen over haar. Ondertussen blijkt ook de laatste actrice gearriveerd. Die had zich verslapen. Ze heeft zich in de tram opgemaakt en kan zo het podium op. Zo gebeurt het ook en wonder boven wonder, ze spelen er niet minder om.