Oesters

Ik maak oesters klaar. Voor het eerst van mijn leven. Een heel karwei de schelpen open te krijgen. Mijn vrouw eet er eentje. Ik eet de overige negen. De daaropvolgende avond voel ik me langzaam ziek worden. Ik vraag me af of ik ben besmet door mijn vrouw die al dagenlang last heeft van verkoudheid en hoofdpijn of dat ik een verkeerde oester heb gegeten. 's Nachts wordt het steeds erger. Ik voel me misselijk. Vreselijke hoofdpijn. Heb het gevoel dat ik moet overgeven, maar het komt niet. 's Ochtends blijf ik in bed. Toch een griep. Maar tegen de middag komt het eindelijk: ik moet overgeven en de oesters komen er eindelijk weer uit. Ik voel me iets beter. Alhoewel nog steeds erg moe.

Nu is het een dag later en voel ik me een stuk beter. Nog steeds moe. En stijf van het vele liggen.