Gietijzer

Op zondagmiddag bij mooi weer loop ik graag met mijn vrouw een rondje door de wijk. Vreemd genoeg is onderweg altijd wel iets nieuws of bijzonders te ontdekken. We lopen dan meestal een rondje door het kleine stukje natuur onder de rook van de Van Brienenoordbrug waar vroeger een klein dorpje lag met enkele boerderijen, een school en een kerk. De kerk is niet zo lang geleden afgebroken, tot die tijd was er een antiekhal in gevestigd. Het schoolgebouw staat er nog en is in handen van enkele kunstenaars die het als atelier gebruiken en wellicht ook als woonruimte. Verder staan er vier boerderijen. De allermooiste, de Rozenhof, is eigendom van de stichting Zuid-Hollands Landschap, twee zijn van particulieren waarvan er een al tijdenlang te koop staat, de vierde wordt verbouwd tot galerie en was vroeger van de kunstenaar Vlasblom. Mijn vrouw ergerde zich erg aan de verbouwing, vooral aan het vroegere wilgenpad dat nu vol ligt met rode steentjes. De wilgen staan er nog en ik heb zelf het gevoel dat je even rustig moet afwachten en dan wordt het heus wel weer wat. Alles verandert voortdurend. Het is onzin te denken dat alles altijd hetzelfde kan blijven.

Een eindje verderop bij de Rozenhof ontdekte ik dit gietijzeren hek. Ik had het al eens eerder opgemerkt, maar nooit goed bekeken. Ditmaal een foto gemaakt. Het is een trompettist, zag ik nu. Omringd door golvende muzieknoten. Onderaan twee flessen die de muzikant vast en zeker voortdat hij ging toeteren soldaat heeft gemaakt. En een vreemd soort laddertje dat ik niet kan thuisbrengen.