Workshop Eenakterfestival

John Buisman geeft een workshop maar eigenlijk doet hij dat niet. Hij geeft een lezing met lichtbeelden en steekt de loftrompet voor Peer Wittenbols, naar zijn mening de beste toneelschrijver van Nederland. Misschien toch maar iets van lezen, ik ben tenslotte nog steeds op zoek naar een stuk.
Buisman vertelt aanstekelijk en inspirerend. Vooral over het maken van zijn laatste solovoorstelling Public Animal (foto). Een prachtige voorstelling, ik heb er over geschreven toen ik hem zag tijdens Motel Mozaïque. Daarna mogen degenen die willen een stukje spelen uit hun voorstelling voor het Rotterdamse Eenakterfestival. De belangrijkste reden dat ik gekomen ben. Maar toch ook om John Buisman te zien en toen ik op het Oostplein op de heenweg mijn band lek reed dacht ik nog even niet te gaan. Ik ben nog voordat mijn spelers gespeeld hebben, blij dat ik dat niet heb gedaan. Ik had deze avond niet graag willen missen.

De eerste groep speelt een stukje uit Aftellen (Countdown) van Ayckbourn. Ziet er spannend uit. Het stuk is de dialoog van een echtpaar waar grotendeels niet met elkaar maar door middel van terzijdes tegen het publiek wordt gesproken. Waarbij wat ze tegen elkaar zeggen iets heel anders is dan wat ze ons, het publiek, vertellen. Ziet er spannend uit.
De tweede groep speelt de eerste scène van Ubu Roi van Alfred Jarry. Een stuk dat ik aanvankelijk op mijn lijstje had staan voor de grote voorstelling van KRT. Ze spelen het stuk als eenakter en met slechts twee acteurs. Ze spelen het aardig maar ik heb mijn twijfels over deze vorm.

Dan zijn wij aan de beurt. Eerst doen de mannen het liedje uit de voorstelling. Dat komt goed over maar er is weinig over te zeggen dus vraagt John Buisman ons nog een scène te spelen dus doen we het begin. Ik heb het idee dat het goed overkomt en John reageert enthousiast. Er worden wat ideeën geopperd die ik zeker wil uitproberen. Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in dat het goed komt met ons stuk.