Nieuw stuk

In het weekend herlees ik De Vrouw van de Zee van Henrik Ibsen. Het stuk bevalt me en ik wil het graag doen. Ik vind het, in tegenstelling tot Ubu Roi, opnieuw een mooi en mysterieus stuk. Ubu Roi vond ik bij herlezing nogal plat en de schokeffecten doen me nu erg gedateerd aan. Wie schrikt er nu nog van een woord als Potverproep? Enrico IV van Luigi Pirandello vind ik ook mooi maar dat wil nogal langzaam op gang komen.

In mijn hoofd verdeel ik de rollen alvast onder de spelers en ik hoop dat zij zich er in zullen kunnen vinden. Een voordeel vind ik dat in dit stuk de grootte van de rollen vrij evenredig over alle personages is verdeeld. De leeftijden kloppen niet helemaal maar dit is makkelijk te verhelpen. Er zal wat geschrapt moeten worden, een rol moet verdwijnen, die van de schilder Ballested, en hier en daar zal wat aangepast moeten worden om de leeftijden kloppend te krijgen. Ik heb hier in ieder geval zin in na vorige Ibsens zoals Hedda Gabler, De Meesterbouwer en Rosmersholm. Misschien ben ik gewoon een fan van de pessimistische Noor uit Bergen uit het einde van de negentiende eeuw.