Alles op zijn plaats

Als ik naar de bushalte loop op Capelsebrug zit op het bankje een jonge vrouw met prachtige ogen. Op de een of andere manier komt ze me vaag bekend voor maar ik weet niet waarvan. Ik zoek alle hoeken en gaten in mijn hersens af maar er rinkelt nergens een belletje. Mijn blik wordt van tijd tot tijd naar haar ogen getrokken terwijl ik sta te wachten, mijn mandarijn opeet en naar mijn mp3-speler luister.
In de bus zit ik een bankje voor haar en lees in mijn boek. Dan rinkelt ineens het belletje waarnaar ik op zoek was. Ze speelde de jonge actrice in Huize Horror van Arto Post Laboro. Vlak voordat de bus stopt draai ik me naar haar om en spreek haar aan. Of ze soms bij Arto speelt. Ze is wie ik dacht dat ze was. Ik geef haar een compliment, ik vond haar één van de betere spelers in een slecht stuk. Zelf vond ze het stuk net als ik niet veel soeps. Ik vertel haar dat ik de regisseur ben van het nieuwe stuk en zij retourneert mijn compliment. Ze heeft er van genoten en veel gelachen. Op de hoek van de straat wordt ze opgepikt door haar vader in een rode auto en ik wandel verder naar het theater.

In het theater speelt de groep de voorstelling voor het eerst vol op stoom. Behoudens enkele kleine fouten gaan ze in volle vaart door het stuk. Nog niet eerder is er zo snel en toch zo goed met alle puntjes op de i gespeeld. Het publiek lacht veel en vaak.

Na afloop ontmoet ik een andere speler van Huize Horror, de jongeman die de moordenaar speelde, de zoon van een van de spelers. Hij is de eerste die ik spreek die er niks aan vindt. Ik vertel hem dat ik Huize Horror maar niks vond, maar hem wel goed als speler. Op mijn vraag of hij Huize Horror wel goed vond krijg ik geen duidelijk antwoord. Ook vergeet ik hem te vragen naar de invulling van zijn rol in dat stuk, die ik niet snapte. Waarom was deze jongeman, die er in werkelijkheid aantrekkelijk uitziet, voor de rol zo lelijk en onaantrekkelijk gemaakt?

De volgende opvoering van Hotel du Libre vindt plaats op vrijdag 24 november om 20.15 uur in het Artotheater, Klooster 5 in Schoonhoven. Toegang € 8,50. Daarna op zaterdag 25 november. Matinee op zondag 26 november. Voor meer informatie zie de website van het Artotheater

Reacties

Anoniem zei…
Haha, grappig! Dank voor de complimenten (nogmaals)! De vraag wat ik van HH vond is een beetje langs me heen gegaan denk ik, excuus. Het was een leuk stuk om te doen, vooral omdat we erg hebben kunnen lachen. Ik vond het decor erg imposant vanwege het formaat, maar als stuk zelf is HH geen hoogvlieger. Zelf speel ik het liefst stukken waarbij je mensen écht kunt raken, waarbij ze aan het einde even moeten slikken en een traan wegpinken. Zoals 'Een Doos Vol Kruimels', het stuk van september vorig jaar, waar Hanneke (die van de bus en de ogen ;) ook in speelde. Kleine cast, briljante regie, supersfeer en fantastisch stuk. Meer van dat aub.
De invulling van mijn karakter... ja, ik moest natuurlijk een beetje de schlemiel zijn waarvan je niet verwacht dat hij in staat is ook maar een vlieg kwaad te doen. Ook een beetje de komische noot hè, net als Els in Hotel du Libre. Die is nou ook niet echt verbeterd met dat uiterlijk...
Hopelijk heb ik je vragen zo kunnen beantwoorden!
Ow, en dat ik de eerste ben die er niks aan vond: misschien ben ik wel de eerste die dat eerlijk toe durft te geven? Leer mij Arto een beetje kennen ;). Ik heb me alleen voorgenomen om niet meer te doen alsof. Men heeft er meer aan als ik gewoon eerlijk ben, toch?
Verder niks persoonlijks uiteraard, maar gewoon niet mijn stuk. Had wel een genoeglijke avond!

Met vriendelijke groet,
Jeriël van der Land
Grappig, Hanneke vertelde me dat ze "Een doos vol kruimels" het mooiste stuk vond dat ze gedaan had.

Wat jouw karakter in HH betreft: ik vond het nogal wonderlijk dat iedereen speelde dat-ie verliefd op je werd (vooral de kostuumontwerpster geloof ik) terwijl je er zo uitzag. Onschuldig en lelijk is mijns inziens niet hetzelfde.

En natuurlijk waardeer ik je eerlijkheid, anders had ik het niet opgeschreven!
Anoniem zei…
Veel soeps, veel soeps, veel soeps. Dat zijn grote woorden.

:)

Hanneke
Tja, Hanneke, zo kwam het op mij over, in enkele korte woorden samengevat. Een genuanceerde mening over het stuk staat in mijn artikeltje erover.

Populaire posts