Route 038

In het kader van de Theater4daagse in Zwolle zie ik Route 3 in Route 038. De Theater4daagse is een vier dagen durend festival voor amateurtheatergroepen uit Nederland. Zeven voorstellingen zijn genomineerd voor een speciale juryprijs. Route 038 is een theatrale collage van vijf maal vijf korte (fragmenten uit) theatervoorstellingen van een kwartier. Ik reis af naar Zwolle omdat Denise Beeckmans in Route 3 nogmaals de monoloog Mind the Gap speelt van Stefan Hertmans die ik geregisseerd heb in het Monologenfestival van afgelopen februari. Ditmaal staat ze niet in het theater, maar in een heel klein steegje, genaamd de Muursteeg. Deze naam is toepasselijk, als je je armen naar beide kanten uitstrekt, kun je de beide muren aanraken.
We vertrekken voor de route vanuit theater Odeon. Eerst zien we een stukje Lysystrata door twee jonge spelers, een jongen en een meisje. Terwijl ze bezig zijn begint het steeds harder te regenen totdat routeregisseur Aad Spee ingrijpt. De tekst wordt langzamerhand onverstaanbaar. De spelers gingen zonder met de ogen te blikkeren verder terwijl hun kleding langzaam doorweekte. Ik heb bewondering voor ze, dat kunnen nog twee hele goede acteurs worden. Het volgende stuk is een improvisatiestuk in het museum tegenover het theater. Bewegingstheater, korte stukjes, recepten die gereciteerd worden. Het is grappig en onderhoudend, onbegrijpelijk maar leuk. Dan volgt de monoloog van Denise. Gelukkig is het droog. In de steeg is het compleet anders dan in het theater maar net zo indrukwekkend. Vierde stuk is een gedeelte uit Brief Encounters van Noël Coward. Een mooi stuk dat schitterend verfilmd is door David Lean. Hier wordt het gespeeld op een schitterende locatie, in een ingenieursbureau, maar dit stukje is het minste van de vijf. Houterig worden de teksten gezegd en ik vind dit qua thema ook uit de toon vallen, het minst passen. Het laatste is een gedeelte uit Alles van Esther Gerritsen. Vooral de beginmonoloog is erg leuk. We wachten onderaan een trap terwijl een vrouw verteld dat we straks naar boven gaan. Daar aangekomen staan alle spelers van de vorige stukken opgesteld als standbeelden met een labeltje aan hun vinger. Alles gaat over een groep ruimtewezens die de mens bestudeert en steeds meer op hun studieobject gaat lijken.
Ik praat na met regisseur Aad en Denise. Ik ben blij dat ik de reis naar Zwolle ondernomen heb. Ik heb een vernieuwde versie van mijn stuk gezien.