Verdwaald in Vlaardingen
"Jij weet de weg?" vraag ik mijn vrouw voor we instappen. Ze antwoord bevestigend en we rijden naar Vlaardingen. Voor de zekerheid heeft ze het nummer van de persoon waar we gaan eten in haar telefoon en die heeft ze bij zich. Ook voor als we in een file terechtkomen. Aan de noordkant komen we in langzaamrijdend verkeer terecht. Het regent behoorlijk zoals al de hele dag. Het is donker op de weg. Maar omdat we later zijn dan bedoeld, bel ik.
Ik krijg een Jeroen aan de lijn. Verkeerd verbonden. Het nummer klopt niet. Na de afslag naar Delft en Den Haag wordt het gelukkig rustiger op de weg. We rijden door naar Vlaardingen. Vlakbij Vlaardingen komt iemand ingevoegd die bijna tegen ons aan invoegt. Hij schrikt er zelf van. Alles gaat goed. Ik vraag mijn vrouw waar we van de weg af moeten. Vlaardingen-West. Als we voorbij een benzinestation komen zijn we te ver.
Nog geen honderd meter van de grote weg is een benzinestation. Dat is niet het juiste en we rijden door. We moeten op een rotonde komen, maar die komt niet. We kruisen het spoor en komen bij een industrieterrein. Ik herken het gebied vlakbij het atletiekveld van Fortuna. Eén ding is zeker. We zijn verdwaald. We rijden terug en rijden een wijk in waarvan mijn vrouw denkt dat die het moet zijn. We rijden langs een snackbar waar een aantal grote mannen zitten. Ik stel voor om de weg te vragen, mijn vrouw is eigenwijs. We dwalen door de wijk. Uiteindelijk keren we voor de tweede keer om en rijden terug richting snelweg. Nu nemen we een andere weg. Op naar het centrum. We zien een molen en slaan rechtsaf richting centrum. Ik stel voor om te stoppen bij een Bas van der Heijden. Daar vraag ik de weg onder een afdak schuilend voor de regen aan een man en een vrouw terwijl mijn vrouw de kaart bestudeert. Het is een uitgebreide beschrijving, maar pas als ik hem helemaal in mijn hoofd heb loop ik terug naar de auto. Bij het tweede kruispunt gaat het mis.
We moeten linksaf, mijn vrouw denkt de linkerbaan te nemen en staat midden op een fietspad. Het is auto's niet toegestaan hier linksaf te slaan. Dus slaan we rechtsaf. Maar ik roep hard "stop" want ze rijdt bijna tegen een auto aan de met grote vaart van links vanuit de regen komt aanrijden. Paniek!
Als mijn vrouw gekalmeerd is keren we de auto en rijden de route zoals aangegeven door de vrouw bij de Bas. Bij de gezochte rotonde weet mijn vrouw het weer. De flat wordt gevonden, nu het nummer nog. "Hier moet het zijn" zegt mijn vrouw. Het is het enige bordje waar geen naam bij staat. We drukken op de bel en de deur zoemt. We duwen hem open en staan in een portiek. Naast de deur van het huis waarvan we de bel hebben ingedrukt hangt een grote plaat van een hond, Hier waak ik. Dit is het verkeerde huis.
We lopen weer naar buiten en ik kijk op de naambordjes. De goede straatnaam staat op de straat om de hoek. Hier is ook een bordje met de juiste naam. Gevonden. Anderhalf uur om van Rotterdam naar Vlaardingen te komen.
Ik krijg een Jeroen aan de lijn. Verkeerd verbonden. Het nummer klopt niet. Na de afslag naar Delft en Den Haag wordt het gelukkig rustiger op de weg. We rijden door naar Vlaardingen. Vlakbij Vlaardingen komt iemand ingevoegd die bijna tegen ons aan invoegt. Hij schrikt er zelf van. Alles gaat goed. Ik vraag mijn vrouw waar we van de weg af moeten. Vlaardingen-West. Als we voorbij een benzinestation komen zijn we te ver.
Nog geen honderd meter van de grote weg is een benzinestation. Dat is niet het juiste en we rijden door. We moeten op een rotonde komen, maar die komt niet. We kruisen het spoor en komen bij een industrieterrein. Ik herken het gebied vlakbij het atletiekveld van Fortuna. Eén ding is zeker. We zijn verdwaald. We rijden terug en rijden een wijk in waarvan mijn vrouw denkt dat die het moet zijn. We rijden langs een snackbar waar een aantal grote mannen zitten. Ik stel voor om de weg te vragen, mijn vrouw is eigenwijs. We dwalen door de wijk. Uiteindelijk keren we voor de tweede keer om en rijden terug richting snelweg. Nu nemen we een andere weg. Op naar het centrum. We zien een molen en slaan rechtsaf richting centrum. Ik stel voor om te stoppen bij een Bas van der Heijden. Daar vraag ik de weg onder een afdak schuilend voor de regen aan een man en een vrouw terwijl mijn vrouw de kaart bestudeert. Het is een uitgebreide beschrijving, maar pas als ik hem helemaal in mijn hoofd heb loop ik terug naar de auto. Bij het tweede kruispunt gaat het mis.
We moeten linksaf, mijn vrouw denkt de linkerbaan te nemen en staat midden op een fietspad. Het is auto's niet toegestaan hier linksaf te slaan. Dus slaan we rechtsaf. Maar ik roep hard "stop" want ze rijdt bijna tegen een auto aan de met grote vaart van links vanuit de regen komt aanrijden. Paniek!
Als mijn vrouw gekalmeerd is keren we de auto en rijden de route zoals aangegeven door de vrouw bij de Bas. Bij de gezochte rotonde weet mijn vrouw het weer. De flat wordt gevonden, nu het nummer nog. "Hier moet het zijn" zegt mijn vrouw. Het is het enige bordje waar geen naam bij staat. We drukken op de bel en de deur zoemt. We duwen hem open en staan in een portiek. Naast de deur van het huis waarvan we de bel hebben ingedrukt hangt een grote plaat van een hond, Hier waak ik. Dit is het verkeerde huis.
We lopen weer naar buiten en ik kijk op de naambordjes. De goede straatnaam staat op de straat om de hoek. Hier is ook een bordje met de juiste naam. Gevonden. Anderhalf uur om van Rotterdam naar Vlaardingen te komen.
Reacties