Als ik op de fiets stap op weg naar de repetitie van Narisk, regent het een beetje. Als ik aankom ook. Daartussendoor valt de regen met bakken uit de hemel op me neer. Ik heb mijn regenpak aan, maar mijn Quick-schoenen zijn doorweekt. Het is herfst. Ik denk terug aan de eerste vergadering met Narisk voor deze voorstelling in augustus. Ik was net terug uit Turkije waar de temperaturen rond de dertig graden waren en fietste door de stromende regen naar het huis van één van de vijf spelers. Het leek herfst maar dat was het gelukkig nog niet. Een zonnig september volgde en zelfs afgelopen zaterdag, de laatste dag van september, bracht ik nog door in een heerlijk zonnetje op het atletiekveld waar mijn jongste dochter achtste werd in de clubcompetitie. Maar nu is het raak. Met doorweekte voeten kom ik aan in de repetitieruimte.
Foto: van de website ShootnShop
Als ik op de fiets stap op weg naar de repetitie van Narisk, regent het een beetje. Als ik aankom ook. Daartussendoor valt de regen met bakken uit de hemel op me neer. Ik heb mijn regenpak aan, maar mijn Quick-schoenen zijn doorweekt. Het is herfst. Ik denk terug aan de eerste vergadering met Narisk voor deze voorstelling in augustus. Ik was net terug uit Turkije waar de temperaturen rond de dertig graden waren en fietste door de stromende regen naar het huis van één van de vijf spelers. Het leek herfst maar dat was het gelukkig nog niet. Een zonnig september volgde en zelfs afgelopen zaterdag, de laatste dag van september, bracht ik nog door in een heerlijk zonnetje op het atletiekveld waar mijn jongste dochter achtste werd in de clubcompetitie. Maar nu is het raak. Met doorweekte voeten kom ik aan in de repetitieruimte.
Reacties