Ik loop over de tentoonstelling
Voici Magritte. Een mooie tentoonstelling verspreid over de mooiste zaaltjes van Museum Boymans. Maar kan Magritte eigenlijk wel schilderen? Er hangt een prachtig houtskoolportret van zijn prachtige vrouw, Georgette Berger, die je met zwarte ogen aankijkt. Er zijn mooie omslagen van bladmuziek, maar als je de schilderijen aandachtig bestudeert is er schilderkunstig eigenlijk niets te ontdekken. Een grasveld bestaat uit minutieus geschilderde grassprietjes. Meer niet. Vlak na de oorlog probeert Magritte even iets anders. Hij experimenteert. Maar als zijn fans dit werk afwijzen keert hij op zijn schreden terug tot zijn oude en eigenlijk saaie reclameschilderstijl. Het zijn de ideeën en de poëzie van zijn schilderijen die aanspreken. Het vermoeden van een diepere betekenis die niet te vatten is maar die achter het beeld verborgen ligt. Daarover gaat ook de onverstaanbare lezing van Ruud Kaulingfreks. De man spreekt of hij alleen is. Mompelt voor zich uit. Misschien is dit zijn bedoeling. Heeft zijn lezing een net zo verborgen betekenis als de schilderijen van Magritte. Een groot gedeelte van het publiek verlaat halverwege de zaal. Ik volg hun voorbeeld. Loop met de filosofiestudent die vanavond mijn collega-kaartjescontroleur is door de zalen. Maak een foto van een tekening die me aanspreekt door het onderwerp
La Lectrice Soumise.
Ik loop over de tentoonstelling Voici Magritte. Een mooie tentoonstelling verspreid over de mooiste zaaltjes van Museum Boymans. Maar kan Magritte eigenlijk wel schilderen? Er hangt een prachtig houtskoolportret van zijn prachtige vrouw, Georgette Berger, die je met zwarte ogen aankijkt. Er zijn mooie omslagen van bladmuziek, maar als je de schilderijen aandachtig bestudeert is er schilderkunstig eigenlijk niets te ontdekken. Een grasveld bestaat uit minutieus geschilderde grassprietjes. Meer niet. Vlak na de oorlog probeert Magritte even iets anders. Hij experimenteert. Maar als zijn fans dit werk afwijzen keert hij op zijn schreden terug tot zijn oude en eigenlijk saaie reclameschilderstijl. Het zijn de ideeën en de poëzie van zijn schilderijen die aanspreken. Het vermoeden van een diepere betekenis die niet te vatten is maar die achter het beeld verborgen ligt. Daarover gaat ook de onverstaanbare lezing van Ruud Kaulingfreks. De man spreekt of hij alleen is. Mompelt voor zich uit. Misschien is dit zijn bedoeling. Heeft zijn lezing een net zo verborgen betekenis als de schilderijen van Magritte. Een groot gedeelte van het publiek verlaat halverwege de zaal. Ik volg hun voorbeeld. Loop met de filosofiestudent die vanavond mijn collega-kaartjescontroleur is door de zalen. Maak een foto van een tekening die me aanspreekt door het onderwerp La Lectrice Soumise.
Reacties