Ober

Voor sommigen is het leven een feest. Niet voor Edgar. Met deze twee regels wordt de film Ober geschetst. Omdat Edgar's leven geen feest is doet hij zijn beklag bij de schrijver van het scenario van zijn leven. De ober vraagt de schrijver om een beter leven. De schrijver werpt tegen dat hij moet lijden, getergd moet worden door de buren, door de klanten in het restaurant, door zijn minnares en haar broer. De schrijver belooft om hem te troosten korstondig geluk in de liefde, met een vrouw waarvan hij houdt, maar die hem zal verlaten. Dat gebeurt en het leven van Edgar gaat van kwaad tot erger. Een tweede minnares maakt de situatie alleen maar gecompliceerder, zeker op het moment dat hij ontdekt van wie deze geheimzinnige minnares de vrouw is. Een huurmoordenaar kan de zaak voor hem oplossen, maar daardoor zinkt hij nog dieper in de put. Eén van de toppunten van troosteloosheid is het feestje dat Walter zijn collega voor hem heeft georgaiseerd ter ere van zijn 25-jarig oberschap.
Het is een mooie Van Warmerdam-film met veel humor, slapstick à la Jaques Tati, grappige teksten, maar helaas aan het einde te lang. Vlak na het feest had het voor mij afgelopen mogen zijn, maar de film loopt net iets te lang door. Het scenario verzand enigszins, alhoewel de allerlaatste scène als de schrijver einde onder zijn verhaal tikt weer wel mooi is.

EINDE