Holland Dada

Bij het binnentreden van Museum Boymans vraag ik aan één van de twee vrouwen achter de balie waar de tentoonstelling van Kurt Schwitters te zien is. Schwitters is één van mijn helden uit de kunstwereld. Uitvinder van de collage, schrijver van geweldige ultrakorte toneelstukken waarvan ik er zelf twee heb geënsceneerd en dichter van prachtige gedichten zoals Unbekannte Frau. Als de vrouw achter de balie mij heeft uitgelegd waar we zijn moeten voegt ze er aan toe dat als we snel zijn we de Ursonate kunnen zien. De Ursonate! Een magisch woord. Een volkomen onbegrijpelijk klankdicht van Schwitters waarvan ik op de radio wel eens fragmenten heb gehoord. Er is een Nederlandse acteur die de Ursonate uit zijn hoofd kent en er mee optreedt. Ik trek mijn vrouw mee en we rennen door het museum op weg naar de tentoonstelling van Schwitters. Andere prachtige kunstwerken rennen we voorbij, ik zie in het voorbijgaan een René Daniëls, op weg naar de plek waar de Ursonate zal worden uitgevoerd.
Het wordt niet de Ursonate, maar wel de acteur die ik ooit fragmenten heb horen voordragen. Achter een bureautje, verdiept in talrijke papieren, zit Jaap Blonk zijn gedachten te ordenen. Bijna alle bankjes zijn al bezet, maar we kunnen nog een plaatsje vinden. Verder is het zaaltje nog leeg. Dan begint het.
Met heel zijn lichaam, met alle registers van zijn stem, draagt Jaap Blonk een aantal gedichten voor. Draagt voor? Nee, hij is een echte performer, hij wordt wat hij spreekt. Geen taal, geen verstaanbare woorden, maar met enkel klanken opent hij een nieuwe wereld. Lucebert, Schwitters, Van Ostayen, Artaud, de teksten op een groot aantal zakjes voor maandverband. Alles wat hij met zijn stem aanraakt verandert in goud.
Eén van de hoogtepunten van de Museumnacht, dit optreden van Jaap Blonk op de Kurt Schwitters-tentoonstelling in Museum Boymans.