De lege ruimte

We oefenen in de opstelling zoals we het stuk gaan spelen en opnieuw haal ik tot wanhoop van sommige spelers elke zitgelegenheid weg. De lege ruimte, het blijft boeiend. Hoe weinig kun je nodig hebben in een decor. Ik weet dat op den duur toch allerlei decor en requisieten terug het stuk in zullen sluipen, maar het blijft me fascineren.

We lopen stukje bij beetje door het tweede en derde bedrijf. Van het eerste bedrijf is alleen één scène overgebleven die nu door mij tot proloog is gebombardeerd. Er is hier en daar twijfel of het publiek het nu wel zal snappen, maar ik ben daar zeker van. Onderschat je publiek niet en onderschat het ook niet. Het publiek is bereid na te denken, maar zorg dat de bedoelingen duidelijk zijn.

Helaas is één van de spelers, die de rol van Arnholm speelt, ziek. Dus concentreer ik me op de scènes met de Vrouw van de Zee. Daar komen we een stuk verder mee. De dokter en zijn vrouw en ook de vreemde man, krijgen steeds meer gestalte. Alledrie zijn het moeilijke rollen om vorm te geven, maar juist daardoor een uitdaging om te spelen.

Foto: Den Nationale Scene in Noorwegen met Fruen fra havet