Liefdesverdriet

Hij wordt wakker en voelt haar naakte en warme lichaam tegen zich aan. Haar zachte huid tegen de zijne. Ze is kleiner dan hij en zijn lichaam ligt rond het hare. Voor de eerste keer worden ze samen wakker. Het is warm in de kamer en gefilterd zonlicht valt door de gordijnen. Ze pakt een doosje, haalt er twee minipepermuntjes uit en stopt er één in zijn mond en één in haar eigen. Om de smaak van slaap te verdrijven. Dan zoenen ze elkaar na de eerste nacht samen. Haar ogen zijn groen als de zee. Om in te verdrinken. Een zomerse nacht vol van liefde is ten einde.

Hoe vreemd te bedenken dat dit de enige nacht zou blijven. Een jaar later herinnert hij zich de nacht als de dag van gisteren. Hij heeft alle gebeurtenissen helder voor de geest. De avondwandeling door het park, het eindeloze vrijen met elkaar. Maar hoe kon hij weten dat dit de eerste zowel als de laatste nacht samen zou zijn? De toekomst leek zonnig als de nieuwe zomerdag, nu mist hij haar en is de lucht grijs en bewolkt. Van tijd tot valt een spat regen uit de hemel. Dit is het: liefdesverdriet. Hoe heeft hij kunnen toestemmen toen zij het met hem uitmaakte? Zoals het was kon het niet verder gaan. Maar zijn hoofd is als een omgewoeld bed. Vol gedachten aan haar en twijfels over de juistheid van hun beslissing.