Zelfportret

De voorstelling Zelfportret wordt aangekondigd als een dia-avond door de spelers van Dood Paard. In zekere zin is het dat ook. We worden voorbereid op een lange avond, krijgen een blikje bier of bronwater als we willen en er worden dia's vertoond. Uit de privécollectie van de spelers en dia's met vragen uit de inburgeringstest voor buitenlanders. In de pauze wordt een film vertoond voor buitenlanders die zich hier willen vestigen. Het is een onevenwichtige voorstelling, met momenten die inderdaad te lang duren, met hilarische momenten en ook ontroerende momenten. Een afwisselende avond. Twee uur lang krijgen we een inkijkje in de levens en ideeën van de spelers van Dood Paard. Prachtige scènes zijn het sollicitiegesprek, de auditie, wat te doen als je thuiskomt en er is ingebroken en de opkomst van de aliens tijdens de pauzefilm. Een vervelende scène is het langdurig afzijken van de vrouw in het gezelschap.
De vorm doet me denken aan Wunderbaum's "Stad 1" (die ik beter vond) en qua thematiek moet ik opnieuw aan Wunderbaum denken, de voorstelling "Welcome in my backyard", wat een geweldige voorstelling was. Deze laatste voorstelling wordt in september nogmaals vertoond in de Rotterdamse Schouwburg, tezamen met andere herhalingen uit de geschiedenis van die theatergroep.

Illustratie: tekening van de flyer van Zelfportret, dat kan geen toeval zijn van Dood Paard