Vers le sud
In Vers le sud gaan rijke oudere dames naar Haïti voor liefde en seks van jonge negerjongens. Iedereen draait rondom Legba (Menothy Cesar), de mooiste van de jongens en rondom Ellen (Charlotte Rampling), de natuurlijke leider van de dames. Dan komt een 'indringer' aan op het eiland en in het hotel, Brenda (Karen Young). Ze is drie jaar eerder geweest en verliefd geworden op Legba. Ze is teruggekomen om hem mee te nemen naar Amerika. Er wordt een broeierig spel gespeeld met jaloezie, seks en liefde. Brenda is idealiste die gelooft in de kracht van de liefde en Ellen een cynische professor Frans aan een Amerikaanse universiteit die er niet mee zit om mannen te betalen voor seks.Ondertussen speelt op de achtergrond de situatie in Haïti aan het einde van de jaren zeventig van de vorige eeuw. Mensen verdwijnen spoorloos onder het regime van de dictator Baby Doc. De vrouwen leven even buiten Port-au-Prince in een hotel ver van de gruwelijke wereld buiten, als in een reservaat, een paradijs op aarde. Maar het is onmogelijk je totaal af te sluiten van de werkelijkheid buiten de poort en de film raakt in een stroomversnelling als Legba tijdens een bezoek met Brenda aan Port-au-Prince op de vlucht slaat en wordt achtervolgd door een man met een pistool.
Daar zit precies het manco in de film. De lome en broeierige sfeer van het begin, de onbenoemde dreiging op de achtergrond, zou op dat moment moeten versnellen, maar de film houdt het trage tempo waardoor op een gegeven het verlangen ontstaat dat de film nu maar eens afgelopen moet zijn. Dat neemt niet weg dat de uiteindelijke ontknoping en de nieuwe visie op de personages die daaruit voortvloeit het eenvoudige verhaal een mooie diepte geeft.
Reacties