Oude bok
Een viertal oude zwarte mannen staat op het plein voor de bibliotheek van Bospolder/Tussendijken. We moeten een foto maken en kiezen uit acht titels. We zijn op pad tijdens het jaarlijkse bureau-uitje. L. kiest als titel "Een oude bok lust ook nog wel een blaadje groen" en stelt voor om op de foto te gaan met de oude mannen die binnen zitten te klaverjassen. Maar die moeten dan eerst nog naar buiten gelokt worden. Dus om met de vier oude zwarte mannen op de foto te gaan is een stuk makkelijker. Zo gezegd, zo gedaan. We leggen de situatie uit. Dat we op een puzzeltocht zijn, geleidt door een GPS-ontvanger moet we onze weg zoeken door de wijk op zoek naar de plaats waar we te eten krijgen. Of ze met ons op de foto willen. L. belooft de oudste man een zoen als hij het doet. Hij glundert. Hij wil wel. We verzamelen de mannen om ons heen, tussen ons in en de foto wordt gemaakt. L. deelt de beloofde zoenen uit. We kunnen verder.
Onderweg moeten we ook nog eens ons best doen om het spelletje met daarop het logo van ons bedrijf, zo gunstig mogelijk te verhandelen voor een Marokkaans voorwerp via ruilhandel. Dat gaat ons goed af. De eerste ruil is ronduit slecht, we ruilen het voor een dirham, een Marokkaanse munt die ongeveer een dubbeltje waard is. Maar het meisje in de bakkerswinkel is ons gunstiger gezind, ze geeft ons een stuk Marokkaans gebak voor niets. Daarmee doen we een goede ruil bij de Marokkaanse kapper. Hij geeft ons een prachtige parfum- of oliefles en een pakje scheermesjes in ruil voor de dirham en het stuk gebak. Zo komen we er wel.
Onderweg moeten we ook nog eens ons best doen om het spelletje met daarop het logo van ons bedrijf, zo gunstig mogelijk te verhandelen voor een Marokkaans voorwerp via ruilhandel. Dat gaat ons goed af. De eerste ruil is ronduit slecht, we ruilen het voor een dirham, een Marokkaanse munt die ongeveer een dubbeltje waard is. Maar het meisje in de bakkerswinkel is ons gunstiger gezind, ze geeft ons een stuk Marokkaans gebak voor niets. Daarmee doen we een goede ruil bij de Marokkaanse kapper. Hij geeft ons een prachtige parfum- of oliefles en een pakje scheermesjes in ruil voor de dirham en het stuk gebak. Zo komen we er wel.
Reacties